نيايش سى و نهم

  •  متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ) 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْسِرْ شَهْوَتِي عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ، وَ ازْوِ حِرْصِي عَنْ كُلِّ مَأْثَمٍ، وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ. اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ، وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا ارْتَكَبَ فِيَّ، وَ لَا تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بِي، وَ اجْعَلْ مَا سَمَحْتُ بِهِ مِنَ الْعَفْوِ عَنْهُمْ، وَ تَبَرَّعْتُ بِهِ مِنَ الصَّدَقَةِ عَلَيْهِمْ أَزْكَى صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِينَ، وَ أَعْلَى صِلَاتِ الْمُتَقَرِّبِينَ وَ عَوِّضْنِي مِنْ عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ، وَ مِنْ دُعَائِي لَهُمْ رَحْمَتَكَ حَتَّى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِكَ، وَ يَنْجُوَ كُلٌّ مِنَّا بِمَنِّكَ. اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ، أَوْ مَسَّهُ مِنْ نَاحِيَتِي أَذًى، أَوْ لَحِقَهُ بِي أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ، أَوْ سَبَقْتُهُ بِمَظْلِمَتِهِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَرْضِهِ عَنِّي مِنْ وُجْدِكَ، وَ أَوْفِهِ حَقَّهُ مِنْ عِنْدِكَ ثُمَّ قِنِي مَا يُوجِبُ لَهُ حُكْمُكَ، وَ خَلِّصْنِي مِمَّا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ، فَإِنَّ قُوَّتِي لَا تَسْتَقِلُّ بِنَقِمَتِكَ، وَ إِنَّ طَاقَتِي لَا تَنْهَضُ بِسُخْطِكَ، فَإِنَّكَ إِنْ تُكَافِنِي بِالْحَقِّ تُهْلِكْنِي، وَ إِلَّا تَغَمَّدْنِي بِرَحْمَتِكَ تُوبِقْنِي. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْهِبُكَ يَا إِلَهِي مَا لَا يُنْقِصُكَ بَذْلُهُ، وَ أَسْتَحْمِلُكَ، مَا لَا يَبْهَظُكَ حَمْلُهُ. أَسْتَوْهِبُكَ يَا إِلَهِي نَفْسِيَ الَّتِي لَمْ تَخْلُقْهَا لِتَمْتَنِعَ بِهَا مِنْ سُوءٍ، أَوْ لِتَطَرَّقَ بِهَا إِلَى نَفْعٍ، وَ لَكِنْ أَنْشَأْتَهَا إِثْبَاتاً لِقُدْرَتِكَ عَلَى مِثْلِهَا، وَ احْتِجَاجاً بِهَا عَلَى شَكْلِهَا. وَ أَسْتَحْمِلُكَ مِنْ ذُنُوبِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ، وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا قَدْ فَدَحَنِي ثِقْلُهُ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِنَفْسِي عَلَى ظُلْمِهَا نَفْسِي، وَ وَكِّلْ رَحْمَتَكَ بِاحْتِمَالِ إِصْرِي، فَكَمْ قَدْ لَحِقَتْ رَحْمَتُكَ بِالْمُسِيئِينَ، وَ كَمْ قَدْ شَمِلَ عَفْوُكَ الظَّالِمِينَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنِي أُسْوَةَ مَنْ قَدْ أَنْهَضْتَهُ بِتَجَاوُزِكَ عَنْ مَصَارِعِ الْخَاطِئِينَ، وَ خَلَّصْتَهُ بِتَوْفِيقِكَ مِنْ وَرَطَاتِ الْمُجْرِمِينَ، فَأَصْبَحَ طَلِيقَ عَفْوِكَ مِنْ إِسَارِ سُخْطِكَ، وَ عَتِيقَ صُنْعِكَ مِنْ وَثَاقِ عَدْلِكَ. إِنَّكَ إِنْ تَفْعَلْ ذَلِكَ يَا إِلَهِي تَفْعَلْهُ بِمَنْ لَا يَجْحَدُ اسْتِحْقَاقَ عُقُوبَتِكَ، وَ لَا يُبَرِّئُ نَفْسَهُ مِنِ اسْتِيجَابِ نَقِمَتِكَ تَفْعَلْ ذَلِكَ يَا إِلَهِي بِمَنْ خَوْفُهُ مِنْكَ أَكْثَرُ مِنْ طَمَعِهِ فِيكَ، وَ بِمَنْ يَأْسُهُ مِنَ النَّجَاةِ أَوْكَدُ مِنْ رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ، لَا أَنْ يَكُونَ يَأْسُهُ قُنُوطاً، أَوْ أَنْ يَكُونَ طَمَعُهُ اغْتِرَاراً، بَلْ لِقِلَّةِ حَسَنَاتِهِ بَيْنَ سَيِّئَاتِهِ، وَ ضَعْفِ حُجَجِهِ فِي جَمِيعِ تَبِعَاتِهِ فَأَمَّا أَنْتَ يَا إِلَهِي فَأَهْلٌ أَنْ لَا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ، وَ لَا يَيْأَسَ مِنْكَ الْمُجْرِمُونَ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِي لَا يَمْنَعُ أَحَداً فَضْلَهُ، وَ لَا يَسْتَقْصِي مِنْ أَحَدٍ حَقَّهُ. تَعَالَى ذِكْرُكَ عَنِ الْمَذْكُورِينَ، وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ عَنِ الْمَنْسُوبِينَ، وَ فَشَتْ نِعْمَتُكَ فِي جَمِيعِ الْمَخْلُوقِينَ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ 
  •  ترجمه
دعاى آن حضرت است در طلب عفو و رحمت. بار خدايا،بر محمد و خاندان او درود بفرست و سورت شهوت مراچون به حرام نزديك مى‏شوم بشكن و چنان كن كه آزمند ارتكاب هيچ‏گناهى نشوم.بار خدايا مرا از آزردن هر مرد و زن مؤمن و هر مرد و زن‏مسلمان بازدار.
بار خدايا،هر بنده‏اى كه درباره من مرتكب عملى شده كه تو آن رانهى كرده‏اى،يا در آنچه تو منع فرموده‏اى پرده حرمت من دريده،و اينك‏كه حق مرا ضايع كرده در گذشته،يا هنوز زنده است و حقى از من‏بر گردن اوست،او را در اين ستمى كه بر من روا داشته و اكنون‏گريبانگير اوست بيامرز،و در حقى كه از من تباه كرده عفو نماى.
بار خدايا،اگر در حق من خلافى به جاى آورده است،او را سرزنش‏مكن.اگر به سبب آزار من گناهى بر اوست،او را رسوا مساز.اى‏خداوند،اين عفو و گذشت مرا و اين صدقه‏اى را كه به آنان ارزانى‏داشته‏ام پاك‏ترين صدقه بخشندگان و برتر از هر صله و عطيه‏اى قرار ده‏كه براى تقرب جستن به تو ارزانى شده است.
آن سان كه من از آنان در گذشته‏ام،تو نيز از من در گذر و آن سان كه‏من در حق آنان دعاى خير كرده‏ام تو نيز رحمت خود از من دريغ مدار،تاهم من و هم ايشان به بركت فضل و احسان تو به سعادت رسيم و رهايى‏يابيم.
بار خدايا،هر بنده‏اى از بندگانت كه از من به او آسيبى رسيده يا ازمن آزارى ديده يا به سبب من ستمى بر او شده و من حقش را ضايع‏كرده‏ام يا مانع دادخواهى او شده‏ام،پس بر محمد و خاندانش درودبفرست و به بزرگوارى و بخشندگى خويش از من خشنودش گردان و ازخزانه كرمت حقش ادا فرما.آنگاه مرا از كيفرى كه به موجب حكم تومستوجب آنم در امان آر و از عقوبتى كه به مقتضاى عدل توست‏رهايى بخش،زيرا كه مرا نيروى تحمل خشم و انتقام تو نيست و تاب وتوان من غضب تو را بر نمى‏تابد،كه اگر به مقتضاى استحقاق من جزايم‏دهى هلاكم ساخته‏اى و اگر جامه رحمت خود بر من نپوشانى تباهم‏كرده‏اى.
اى خداوند من،از تو چيزى را مى‏طلبم كه عطاى آن از تو هيچ‏نكاهد و برگرفتن بارى را در خواست مى‏كنم كه بر تو گران نمى‏آيد.ازتو مى‏طلبم بخشايش نفسم را،نفسى كه او را نيافريدى تا از خود،زيانى‏را دور سازى يا به سودى دست يابى،بلكه او را آفريده‏اى تا قدرت‏خويش در آفرينش چنان چيزها به اثبات رسانى و آن را دليل توانايى‏خود بر خلقت همانندان آن قرار دهى.
بار خدايا،از تو مى‏خواهم كه بار گناه من برگيرى،كه سخت‏گرانبارم ساخته.از تو در تحمل بار گرانى كه از پايم درآورده است يارى‏مى‏جويم.پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و مرا كه بر خود ستم‏كرده‏ام عفو كن و رحمت خود بر گمار تا سبكبارم سازد.چه بسا رحمت‏تو گنهكاران را رسد و چه بسا ستمكاران كه مشمول عفو تو گردند.پس‏بر محمد و خاندان او درود بفرست و مرا سر دسته كسانى قرار ده كه ازگناهانشان گذشته‏اى و از گودالى كه خطاكاران در آن سرنگون شوندبيرون آورده‏اى و به توفيق خود از ورطه هلاكت مجرمان خلاصى‏داده‏اى،تا آزاد كرده عفو تو از بند اسارت سخط تو گشتند و رهايى يافته‏احسان تو از زندان عدالت تو شدند. اى خداى من،اگر با من چنين كنى،اين لطف و رحمت در حق كسى‏كرده‏اى كه خود منكر آن نيست كه مستحق عقوبت توست،و خويشتن‏مبرا نمى‏داند كه سزاوار خشم توست.
اى خداى من،اگر با من چنين كنى،اين لطف و رحمت در حق كسى‏است كه بيمش از تو از آزمنديش در رحمت تو بيش است و نوميدش ازرهايى،استوارتر از اميدش به رهايى است.نه چنان است كه نوميديش،نوميدى از رحمت تو باشد،يا اميدش از آن روست كه مى‏خواهد خودرا به رحمت تو بفريبد،بلكه به سبب قلت حسنات اوست در برابر كثرت‏سيئاتش و ضعف حجت اوست در دادگاه داورى تو.اما تو اى خداى‏من،شايسته‏اى كه صديقان به رحمت تو مغرور نشوند و مجرمان ازرحمت تو نوميد نگردند،كه تو آن پروردگار بزرگ هستى كه فضل خوداز كسى باز ندارى و در گرفتن حق خود از ديگران سخت نگيرى.
ياد تو از هر چه در ياد آيد،برتر است و نام تو مقدس‏تر از آن است كه‏مردمان بر خود نهند .نعمت تو در ميان همه آفريدگانت پراكنده است.
فلك الحمد على ذلك يا رب العالمين.

هیچ نظری موجود نیست: