نيايش چهلم

  •  متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِيَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْتَ)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً، وَ لَا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً، وَ لَا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ، وَ لَا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ، وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ، يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ
  •  ترجمه
دعاى آن حضرت است هنگامى كه خبر مرگ كسى به او مى‏رسيد يا خود مرگ را ياد مى‏كرد.

اى خداوند،بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از آرزوهاى‏دور و دراز در امان دار و به صدق عمل آرزوهاى ما تنگ ميدان ساز،آن‏سان كه ما را آرزوى آن نبود كه به سر آوريم ساعتى را پس از ساعت‏ديگر و به پايان بريم روزى را پس از روز ديگر و بپيونديم نفسى را به‏نفس ديگر و بر داريم گامى را از پى گام ديگر.

اى خداوند،ما را از فريب سراب آرزوها به سلامت دار و از شر وفساد آن ايمنى بخش و مرگ را در برابر ما بدار و روزى مباد كه از يادمرگ غافل باشيم.

اى خداوند،در اين جهان،آن چنان از عمل صالح بر خوردارمان‏فرماى كه وعده ديدار تو را با همه نزديكى‏اش دير شماريم و آتش‏اشتياق ما در پيوستن به تو در دل زبانه كشد،آن سان كه مرگ سراى‏انس ما شود كه بدان دل بربنديم و آشيانه الفت ما كه به سوى آن‏پر بگشاييم و خويشاوند ما كه نزديك شدن به او را دوست بداريم.

چون مرگ را بر سر ما آورى و بر ما فرود آرى،ما را به چنان مهمانى‏نيكبخت گردان.و چون بيامد،آرامش جان ما بدو قرار ده.مهمان ما راسبب شوربختى ما مگردان و از ديدار او ما را به خوارى ميفكن.او رادرى از درهاى آمرزش و كليدى از كليدهاى رحمت خويش قرار ده.

اى خداوندى كه جزاى نيكوكاران را بر عهده گرفته‏اى،اى‏خداوندى كه عمل مفسدان را به صلاح مى‏آورى،ما را در زمره هدايت‏يافتگان بميران،نه گمراهان.چنان كن كه مرگ را به پيشباز رويم،نه‏ناپسندش شمريم.چنان كن كه در شمار ثابتان باشيم،نه در شمارعاصيان و نه در شمار اصرار كنندگان بر گناه.

هیچ نظری موجود نیست: