آیت الله لنگرودی می فرمود:
« مرحوم آقای آشیخ مرتضای زاهد به اندازه ای از هوای نفس می ترسید که هرگاه در بالای منبر احساس میکرد مردم زیادتر از حد، مجذوب و شیفته او و حرفهای او شده اند، بلافاصله سعی می کرد این وضعیت را کنترل کند و مردم را از این حال بیرون آورد؛
در این مواقع به طور مثال، آب طلب می کرد و لحظاتی را به این شکل می گذرانید تا مردم از آن حال بیرون بیایند! »
« مرحوم آقای آشیخ مرتضای زاهد به اندازه ای از هوای نفس می ترسید که هرگاه در بالای منبر احساس میکرد مردم زیادتر از حد، مجذوب و شیفته او و حرفهای او شده اند، بلافاصله سعی می کرد این وضعیت را کنترل کند و مردم را از این حال بیرون آورد؛
در این مواقع به طور مثال، آب طلب می کرد و لحظاتی را به این شکل می گذرانید تا مردم از آن حال بیرون بیایند! »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر