یادگار گرامی،درباره احترام به پدر از دیدگاه والد مکرم خود چنین حکایت می کند: روزی در حیاط منزل مشغول انجام کاری بودم، آقا چند بار مرا صدا کرد، ولی من چون نشنیده بودم متوجه خطاب ایشان نشدم.
برای مرتبه آخر که مقداری بلندتر مرا مورد خطاب قرار داد صدای مبارک ایشان را شنیدم و بلافاصله به محضرشان رسیدم، با ناراحتی فرمود:
« چرا جواب ندادی؟ »
عرض کردم: صدای شما را نشنیدم، اگر کوتاهی کردم حاضرم مؤاخذه شوم.
فرمود:
« من که تو را بخشیدم ولی از اثرش می ترسم. »
گویا مراد معظم له این بود که فرزند نباید در مراقبت و ملازمت والدین خود کوتاهی کند و همواره گوش به فرمان پدر و آماده خدمت گزاری باشد که سهل انگاری در این زمینه آثار نامطلوبی روی فرزند خواهد داشت.
برای مرتبه آخر که مقداری بلندتر مرا مورد خطاب قرار داد صدای مبارک ایشان را شنیدم و بلافاصله به محضرشان رسیدم، با ناراحتی فرمود:
« چرا جواب ندادی؟ »
عرض کردم: صدای شما را نشنیدم، اگر کوتاهی کردم حاضرم مؤاخذه شوم.
فرمود:
« من که تو را بخشیدم ولی از اثرش می ترسم. »
گویا مراد معظم له این بود که فرزند نباید در مراقبت و ملازمت والدین خود کوتاهی کند و همواره گوش به فرمان پدر و آماده خدمت گزاری باشد که سهل انگاری در این زمینه آثار نامطلوبی روی فرزند خواهد داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر