- متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيَّةٌ)
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي فَمَا أَدْرِي، يَا إِلَهِي، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ، وَ تَذْكِيراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَى عَفْوِكَ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ، وَ سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ 7) إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
اى خداوند،حمد باد تو را،به سبب آن مايه از تندرستى كه همچناناز آن بر خوردارم.و نيز حمد باد تو را به سبب اين بيمارى كه در تن منپديد آوردهاى.
اى خداوند،ندانم كدام يك از اين دو حالت سزاوارتر بهسپاسگزارى توست و كدام يك از اين دو وقت به شكر تو اولى است،آياآن روزگاران تندرستى كه مرا از نعم پاكيزه و گواراى خود روزىمن ساختى و به طلب خشنودى و فضل خويش به تلاش وا مىداشتى وبراى فرمانبردارى خود توفيق مىدادى و نيرو مىبخشيدى،يا اكنونكه بيمارم و مرا به اين بيمارى آزمودهاى و اين دردها را چونان نعمتى برمن ارمغان داشتهاى،تا بار گناهانم را كه بر پشتم سنگينى مىكند سبكگردانى و از گناهانى كه در آن غرقه گشتهام پاكيزه سازى و مرا به توبههشدار دهى و ياد كرد نعمت قديم را سبب زدودن گناهان كنى؟
اى خداوند،در خلال اين احوال بسا اعمال پسنديده است كه آن دوفرشته در نامه عمل من نوشتهاند،اعمالى كه نه هيچ دلى در آن انديشيدهو نه هيچ زبانى از آن سخن گفته و نه هيچ اندامى براى آن تحمل رنجىكرده است،بلكه همه اينها فضل و بخشايش تو بوده است در حق من واحسان و انعام تو بوده است براى من.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در دل من بياراىآنچه را كه تو خود براى من خواستهاى و بر من آسان ساز آنچه را كه توخود بر سر من فرستادهاى.مرا از لوث گناهان پيشين پاك گردان وبديهايى را كه زين پيش مرتكب شدهام از من بزداى و حلاوت عافيت رادر من پديد آور و خنكى سلامت را به من بچشان و اكنون كه مرا شفاعنايت مىكنى بهبود مرا با عفو خويش دمساز كن و برخاستن از بسترمرا با اغماض و گذشت خويش توأم فرماى و بيرون شدن از چنبراندوهم را با رحمت خود قرين گردان و رهاييم را از اين محنت باگشايش خويش همراه كن.تويى تو كه به فضل خويش احسان مىكنىو نعمتهاى بىكران مىبخشى.تويى تو بخشاينده كريم و صاحب جلالو بزرگوارى.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي فَمَا أَدْرِي، يَا إِلَهِي، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ، وَ تَذْكِيراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَى عَفْوِكَ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ، وَ سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ 7) إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
- ترجمه
اى خداوند،حمد باد تو را،به سبب آن مايه از تندرستى كه همچناناز آن بر خوردارم.و نيز حمد باد تو را به سبب اين بيمارى كه در تن منپديد آوردهاى.
اى خداوند،ندانم كدام يك از اين دو حالت سزاوارتر بهسپاسگزارى توست و كدام يك از اين دو وقت به شكر تو اولى است،آياآن روزگاران تندرستى كه مرا از نعم پاكيزه و گواراى خود روزىمن ساختى و به طلب خشنودى و فضل خويش به تلاش وا مىداشتى وبراى فرمانبردارى خود توفيق مىدادى و نيرو مىبخشيدى،يا اكنونكه بيمارم و مرا به اين بيمارى آزمودهاى و اين دردها را چونان نعمتى برمن ارمغان داشتهاى،تا بار گناهانم را كه بر پشتم سنگينى مىكند سبكگردانى و از گناهانى كه در آن غرقه گشتهام پاكيزه سازى و مرا به توبههشدار دهى و ياد كرد نعمت قديم را سبب زدودن گناهان كنى؟
اى خداوند،در خلال اين احوال بسا اعمال پسنديده است كه آن دوفرشته در نامه عمل من نوشتهاند،اعمالى كه نه هيچ دلى در آن انديشيدهو نه هيچ زبانى از آن سخن گفته و نه هيچ اندامى براى آن تحمل رنجىكرده است،بلكه همه اينها فضل و بخشايش تو بوده است در حق من واحسان و انعام تو بوده است براى من.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در دل من بياراىآنچه را كه تو خود براى من خواستهاى و بر من آسان ساز آنچه را كه توخود بر سر من فرستادهاى.مرا از لوث گناهان پيشين پاك گردان وبديهايى را كه زين پيش مرتكب شدهام از من بزداى و حلاوت عافيت رادر من پديد آور و خنكى سلامت را به من بچشان و اكنون كه مرا شفاعنايت مىكنى بهبود مرا با عفو خويش دمساز كن و برخاستن از بسترمرا با اغماض و گذشت خويش توأم فرماى و بيرون شدن از چنبراندوهم را با رحمت خود قرين گردان و رهاييم را از اين محنت باگشايش خويش همراه كن.تويى تو كه به فضل خويش احسان مىكنىو نعمتهاى بىكران مىبخشى.تويى تو بخشاينده كريم و صاحب جلالو بزرگوارى.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر