نيايش بيست و هشتم

  • متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ مُتَفَزِّعاً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ) 
اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَى الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ. فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يَا إِلَهِي مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا، وَ حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا، فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ، وَ أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ. فَأَنْتَ يَا مَوْلَايَ دُونَ كُلِّ مَسْئُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي، وَ دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي أَنْتَ الْمَخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي، لَا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي، وَ لَا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي، وَ لَا يَنْظِمُهُ وَ إِيَّاكَ نِدَائِي لَكَ يَا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ، وَ مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ، وَ فَضِيلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ، وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ. وَ مَنْ سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمُرِهِ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ، مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ، وَ تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ، فَسُبْحَانَكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
  •  ترجمه
دعاى آن حضرت است به هنگام زارى به درگاه خداوند عز و جل.
اى خداوند،من از روى اخلاص،تنها و تنها تو را برگزيده‏ام و با همه‏وجودم به تو روى آورده‏ام و از هر كس كه خود نيازمند توست‏رو بر تافته‏ام و به هر كس كه از نعمت تواش بى‏نيازى نيست تمنايى‏نكرده‏ام.و بر آنم كه در خواست نيازمندى از نيازمند ديگر سفاهت رأى‏است و ضلالت عقل.
چه بساـاى خداوند منـديده‏ام كسانى را كه عزت نه از توطلبيده‏اند و به ذلت افتاده‏اند و جز از خزانه فضل تو توانگرى جسته‏اندو بينوا شده‏اند و آهنگ بلندى كرده‏اند و به پستى گراييده‏اند.پس آن‏دور انديش كه از سر اعتبار نگريسته و چنين كسان را ديده،دردور انديشى خويش به راه خطا نرفته است و اختيارش به راه صواب‏رهنمون گشته است.
تويىـاى سرور و مولاى منـكه تنها و تنها پيشگاه توست كه‏بايد دست طلب به سوى آن دراز كرد،نه هر كس ديگر كه از او چيزى‏مى‏طلبند،تنها و تنها درگاه توست كه بايد از آنجا حاجت خواست،نه‏هر كس ديگر كه از او حاجت مى‏خواهند.
پيش از آنكه ديگرى را بخوانم تنها و تنها تو را مى‏خوانم و تنها به تواميد مى‏بندم و تنها دست دعا به آستان تو بر مى‏دارم و تنها تو را ندامى‏دهم.
تويى اى خداوند من كه به شمار يكتايى و آن توانايى كه در آن‏ناتوانى راه نيابد،تنها و تنها صفت توست.قدرت و نيرومندى و علودرجت و رفعت،تنها و تنها از آن توست.
هر كس جز تو، در زندگى‏اش خواستار ترحم است،در كارش‏مغلوب است و مقهور،دستخوش گونه‏گون حالات است و سرگشته‏ گونه‏گون صفات.
اى خداوند،تو برتر از آنى كه تو را همتايانى باشند يا اضدادى،بزرگ‏تر از آنى كه تو را همانندانى باشند يا اقرانى.منزهى تو و هيچ‏خدايى جز تو نيست.  

هیچ نظری موجود نیست: