حجت الاسلام فلسفی نقل می کرد:
ایشان در عین حال با آن شأن معنوی و خلوص قلبی که داشت از لحاظ خضوع و خوف نسبت به ذات اقدس باریتعالی واقعاً مردی فوق العاده بود.
چند بار اتفاق افتاد که آن مرحوم درباره کلمه ( یوم الحسرة) حرف زدند. از جمله روزی من و ایشان در اتاق نشیمن تنها بودیم، به یک مناسبت فرمودند:
« یکی از اسماء روز قیامت، یوم الحسرة (روز افسوس خوردن) است که افراد به گذشته دنیای خود و غفلتهایی که داشته اند افسوس می خوردند. »
در این موقع دیدم چنان پرده ای از اشک روی چشم ایشان آمد، که گویی الان قیامت است و آن یوم الحسره برای ایشان مجسم می باشد. آنچنان سخن می گفت که باور داشت و مطابق با آن هم عمل می نمود.
ایشان در عین حال با آن شأن معنوی و خلوص قلبی که داشت از لحاظ خضوع و خوف نسبت به ذات اقدس باریتعالی واقعاً مردی فوق العاده بود.
چند بار اتفاق افتاد که آن مرحوم درباره کلمه ( یوم الحسرة) حرف زدند. از جمله روزی من و ایشان در اتاق نشیمن تنها بودیم، به یک مناسبت فرمودند:
« یکی از اسماء روز قیامت، یوم الحسرة (روز افسوس خوردن) است که افراد به گذشته دنیای خود و غفلتهایی که داشته اند افسوس می خوردند. »
در این موقع دیدم چنان پرده ای از اشک روی چشم ایشان آمد، که گویی الان قیامت است و آن یوم الحسره برای ایشان مجسم می باشد. آنچنان سخن می گفت که باور داشت و مطابق با آن هم عمل می نمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر