عارفان خدا را عاشقانه شناختند، خود را در دامان رحمت او انداختند. دلشان را شستند و به سوی خدا رفتند. به سوی گناه نتاختند؛ نور خدا چون آفتاب بر آنان تابیده، پس همه جا خدا را می بینند و در هر چیز خدا را می بینند و جز او نمی بینند. عارفان و عاشقان شب و روزشان وقت عبادت است، همیشه در عبادتند... .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر