مرحوم میرزا هادی تهرانی ( از واعظان و منبریهای بسیار مشهور و پرهیزکار و باتقوای تهران ) به اندازه ای در تقدس و تقوا دقت و مواظبت داشت که کم کم این تقدس و تقوای او سبب شد تا علما و مردم مشکل پسند تهران با اعتقادی کامل از او با نام «حاج مقدس» یاد کنند و از آن به بعد مرحوم حاج مقدس نماد و اسوه تقدس و صداقت و درستکاری و تقوای الهی برای مردم و علمای تهران بوده است.
مرحوم حاج مقدس نیز یکی از تربیت شده ها، و از شاگردان آقا شیخ مرتضی زاهد بود و به مرحوم زاهد بسیار اعتقاد و ایمان داشت.
بعد از اینکه حاج مقدس از دنیا می رود، یکی از ارادتمندان مرحوم زاهد، به نام حاج شیخ محمد حمامی که او نیز انسانی بسیار متدین و باتقوا بود حاج مقدس را در عالم رویا مشاهده می کند.
ایشان چنین نقل می کند:
« بعد از وفات حاج مقدس، شبی او را در خواب دیدم. او در باغی بسیار زیبا قرار داشت و حالش بسیار خوب و نیکو بود. در خواب از حاج مقدس احوالش را پرسیدم. حاج مقدس جواب داد: حالم خوب است و اینجا منزل و جایگاه من است.
آن گاه از حاج مقدس پرسیدم: آقا شیخ مرتضی زاهد کجاست؟
حاج مقدس جواب داد: آقا شیخ مرتضی زاهد در ردیف سلمان و اباذر است؛ دست من که به او نمی رسد! »
مرحوم حاج مقدس نیز یکی از تربیت شده ها، و از شاگردان آقا شیخ مرتضی زاهد بود و به مرحوم زاهد بسیار اعتقاد و ایمان داشت.
بعد از اینکه حاج مقدس از دنیا می رود، یکی از ارادتمندان مرحوم زاهد، به نام حاج شیخ محمد حمامی که او نیز انسانی بسیار متدین و باتقوا بود حاج مقدس را در عالم رویا مشاهده می کند.
ایشان چنین نقل می کند:
« بعد از وفات حاج مقدس، شبی او را در خواب دیدم. او در باغی بسیار زیبا قرار داشت و حالش بسیار خوب و نیکو بود. در خواب از حاج مقدس احوالش را پرسیدم. حاج مقدس جواب داد: حالم خوب است و اینجا منزل و جایگاه من است.
آن گاه از حاج مقدس پرسیدم: آقا شیخ مرتضی زاهد کجاست؟
حاج مقدس جواب داد: آقا شیخ مرتضی زاهد در ردیف سلمان و اباذر است؛ دست من که به او نمی رسد! »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر