ابوصلت هروى روايت كرده است كه چون امام مظلوم به سناباد طوس رسيد داخل قبه اى شد كه قبر هارون در آنجا بود و در پيش قبر او خطى كشيد و فرمود: اين تربت ((قبر)) من است و من در اينجا مدفون خواهم گرديد و حق تعالى اين مكان را محل ورود شيعيان و دوستان من خواهد گردانيد به خدا سوگند كه هر كس از ايشان ((شيعيان)) در اين مكان مرا زيارت كند يا بر من سلام كند، البته حق تعالى مغفرت و رحمت خود را به شفاعت ما اهل بيت براى او واجب گرداند، پس حضرت رو به قبله ايستاد و چند ركعت نماز به جا آورد و دعاى بسيار خواند، چون فارغ شد به سجده رفت و بقدرى طول داد كه پانصد تسبيح در سجود گفت، سر از سجده برداشت و بيرون آمد.
اين حرم قدس مولاى من است
يا مقام حق تعالاى من است
اين حرم قدس مولاى من است
يا مقام حق تعالاى من است
بارگاه آسمان قدر رضا
ملجاء دنيا و عقباى من است
بر در اين آستان خواب سحر
خوش تر از شبهاى احياى من است
هركه شد بيمار اين دارالشفا
در شفاى دل مسيحاى من است
كيستم تا عبد آن مولا شوم
هر كه عبد اوست مولاى من است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر