((عبداللّه بن مسكان ))، مى گويد:
حضور مبارك حضرت اباعبداللّه (ع ) رسيدم در حالى كه گروهى از اهل خراسان خدمت آن جناب مشرّف شده بودند، ايشان از آن جناب راجع به زيارت قبر حضرت حسين بن على (ع ) و ثوابى كه در آن است سؤ ال نمودند؟
حضرت فرمودند:
پدرم از جدّم نقل كردند كه مى فرمودند:
كسيكه آن حضرت را صرفاً براى خدا و به قصد قربت زيارت كند خداوند متعال از گناهان رهايش نموده و او را همچون نوزادى كه مادر زائيده قرار مى دهد و در طول سفرش فرشتگان مشايعتش كرده و بالاى سرش بال هاى خود را گشوده و با اين حال او را همراهى كرده تا به اهلش باز گردد و نيز فرشتگان از خداوند مى خواهند كه او را بيامرزد و از اطراف و اكناف آسمان رحمت واسعه الهى او را فرا گرفته و فرشتگان نداء كرده و به وى مى گويند:
پاك هستى و آن كس كه زيارتش نمودى نيز پاك و مطهّر است و پيوسته وى را بين اهل و خويشانش حفظش مى نمايند.
بهر طواف تربت گلهاى چيده
غسل زيارت مى كنم با آب ديده
كو حسين من نور عين من
من زينب بر گشته از شام ويرانم
در اربعين بر باغ خون تازه مهمانم
كو حسين من نور عين من
بوى محبّت آيد از اين خاك صحرا
اينجا بخاك و خون طپيده گلهاى زهرا
كو حسين من نور عين من
من شاهد جان دادن خود بودم اينجا
ديدم حسينم زير تيغ يكّه و تنها
كو حسين من نور عين من
من روضه خوان ماتم خون خدايم
شاهد پرپر گشتن اين لاله هايم
كو حسين من نور عين من
حضور مبارك حضرت اباعبداللّه (ع ) رسيدم در حالى كه گروهى از اهل خراسان خدمت آن جناب مشرّف شده بودند، ايشان از آن جناب راجع به زيارت قبر حضرت حسين بن على (ع ) و ثوابى كه در آن است سؤ ال نمودند؟
حضرت فرمودند:
پدرم از جدّم نقل كردند كه مى فرمودند:
كسيكه آن حضرت را صرفاً براى خدا و به قصد قربت زيارت كند خداوند متعال از گناهان رهايش نموده و او را همچون نوزادى كه مادر زائيده قرار مى دهد و در طول سفرش فرشتگان مشايعتش كرده و بالاى سرش بال هاى خود را گشوده و با اين حال او را همراهى كرده تا به اهلش باز گردد و نيز فرشتگان از خداوند مى خواهند كه او را بيامرزد و از اطراف و اكناف آسمان رحمت واسعه الهى او را فرا گرفته و فرشتگان نداء كرده و به وى مى گويند:
پاك هستى و آن كس كه زيارتش نمودى نيز پاك و مطهّر است و پيوسته وى را بين اهل و خويشانش حفظش مى نمايند.
بهر طواف تربت گلهاى چيده
غسل زيارت مى كنم با آب ديده
كو حسين من نور عين من
من زينب بر گشته از شام ويرانم
در اربعين بر باغ خون تازه مهمانم
كو حسين من نور عين من
بوى محبّت آيد از اين خاك صحرا
اينجا بخاك و خون طپيده گلهاى زهرا
كو حسين من نور عين من
من شاهد جان دادن خود بودم اينجا
ديدم حسينم زير تيغ يكّه و تنها
كو حسين من نور عين من
من روضه خوان ماتم خون خدايم
شاهد پرپر گشتن اين لاله هايم
كو حسين من نور عين من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر