۲۵ - حق آزاد کننده برده

۲۵ - و اما حق المنعم علیک بالولاء فان تعلم انه انفق فیک ماله و اخرجک من ذل الرق و وحشته الی عز الحریه و انسها و اطلقک من اسر المملکه و فک عنک حق العبودیه و اوجدک رائحه العز و اخرجک من سجن القهر و دفع عنک العسر و بسط لک لسان الانصاف و اباحک الدنیا کلها فملکک نفسک و حل اسرک و فرغک لعباده ربک و احتمل بذلک التقصیر فی ماله فتعلم انه اولی الخلق بک بهد اولی رحمک فی حیاتک و موتک و احق الخلق بنصرک و معونتک و مکانفتک فی ذات الله فلا توثر علیه نفسک ما احتاج الیک احدا.

حق کسی که تو را نعمت آزادی از بردگی بخشیده آن است که بدانی او مال خود را در راه آزادی تو پرداخته ، و تو را از بردگی و هراس از آن در آورده ، و به عزت آزادگی و آرامش آزاد بودن رسانده ، و از اسارت غلامی آزادت ساخته و حلقه های زنجیر بندگی [ از دست و پایت ] گشوده ، و نسیم عزت [ صاحب اختیار بودن خود ] را بر تو دمیده ، و از زندان بی اختیار بودن بیرونت آورده ، و سختی را از تو دور کرده ، و زبان عدالت را بر تو گشاده ، و همه دنیا را برایت مباح ساخته و تو را مالک خودت کرده ، و از اسارت رهایت کرده و برای پرستیدن پروردگارت آسوده ات ساخته ، و در این راه کاهش مال خود را تحمل کرده است . پس باید بدانی که او پس از خویشاوندانت ، از همه مردم در زندگی و مرگت به تو نزدیک تر است ، و به یاری و یاوری و همکاری تو در راه خدا از همه مردم سزاوارتر است . پس تا او نیازی دارد خود را بر او ترجیح مده .