- متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي التَّضَرُّعِ وَ الِاسْتِكَانَةِ)
إِلَهِي أَحْمَدُكَ وَ أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ، وَ سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ، وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي، وَ عَلَى مَا فَضَّلْتَنِي بِهِ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ أَسْبَغْتَ عَلَيَّ مِنْ نِعْمَتِكَ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي مَا يَعْجِزُ عَنْهُ شُكْرِي. وَ لَوْ لَا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ وَ سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ مَا بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي، وَ لَا إِصْلَاحَ نَفْسِي، وَ لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ، وَ رَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ، وَ صَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلَاءِ، وَ مَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ. إِلَهِي فَكَمْ مِنْ بَلَاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّي، وَ كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَيْنِي، وَ كَمْ مِنْ صَنِيعَةٍ كَرِيمَةٍ لَكَ عِنْدِي أَنْتَ الَّذِي أَجَبْتَ عِنْدَ الِاضْطِرَارِ دَعْوَتِي، وَ أَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِي، وَ أَخَذْتَ لِي مِنَ الْأَعْدَاءِ بِظُلَامَتِي. إِلَهِي مَا وَجَدْتُكَ بَخِيلًا حِينَ سَأَلْتُكَ، وَ لَا مُنْقَبِضاً حِينَ أَرَدْتُكَ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِي سَامِعاً، وَ لِمَطَالِبِي مُعْطِياً، وَ وَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَيَّ سَابِغَةً فِي كُلِّ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِي وَ كُلِّ زَمَانٍ مِنْ زَمَانِي، فَأَنْتَ عِنْدِي مَحْمُودٌ، وَ صَنِيعُكَ لَدَيَّ مَبْرُورٌ. تَحْمَدُكَ نَفْسِي وَ لِسَانِي وَ عَقْلِي، حَمْداً يَبْلُغُ الْوَفَاءَ وَ حَقِيقَةَ الشُّكْرِ، حَمْداً يَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّي، فَنَجِّنِي مِنْ سُخْطِكَ. يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَ يَا مُقِيلِي عَثْرَتِي، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ، وَ يَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ، وَ يَا أَهْلَ التَّقْوَى، وَ يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي، وَ تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ، وَ لَا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ، وَ لَا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ. وَ أَسْتَقِيلُكَ عَثَرَاتِي، وَ أَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي قَدْ أَوْبَقَتْنِي، وَ أَحَاطَتْ بِي فَأَهْلَكَتْنِي، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَيْكَ رَبِّ تَائِباً فَتُبْ عَلَيَّ، مُتَعَوِّذاً فَأَعِذْنِي، مُسْتَجِيراً فَلَا تَخْذُلْنِي، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِي مُعْتَصِماً فَلَا تُسْلِمْنِي، دَاعِياً فَلَا تَرُدَّنِي خَائِباً. دَعَوْتُكَ يَا رَبِّ مِسْكِيناً، مُسْتَكِيناً، مُشْفِقاً، خَائِفاً، وَجِلًا، فَقِيراً، مُضْطَرّاً إِلَيْكَ. أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيمَا وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَ الْمُجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِي، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِي. إِلَهِي لَمْ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي، وَ لَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي وَ إِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ تَدْعُونِي، وَ أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ مِنْ حَوَائِجِي، وَ حَيْثُ مَا كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي، فَلَا أَدْعُو سِوَاكَ، وَ لَا أَرْجُو غَيْرَكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، تَسْمَعُ مَنْ شَكَا إِلَيْكَ، وَ تَلْقَى مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ، وَ تُخَلِّصُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ، وَ تُفَرِّجُ عَمَّنْ لَاذَ بِكَ. إِلَهِي فَلَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي، وَ اغْفِرْ لِي مَا تَعْلَمُ مِنْ ذُنُوبِي. إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الْآثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي، وَ إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
- ترجمه
دعاى آن حضرت است در تضرع و اظهار فروتنى. اى خداوند من،حمد مىگويم تو راـو تو سزاوار حمدىـحمدمىگويم تو را به سبب نيكيهايت كه در حق من روا داشتى و به سببنعمتهاى فراوانت كه به من ارزانى فرمودى و عطاياى بسيارت كه مرابدان نواختى و رحمت و بخشايش و نعمتت كه مرا بر ديگران برترىنهادى و به من دادى .درباره من نيكيها كردهاى و مرا نعمتها دادهاى كهزبان از سپاس آن عاجز است.و اگر احسان تو و نعم بىشمارتنمىبود،هرگز نمىتوانستم بهره خويش فراچنگ آرم و به اصلاحنفس خود پردازم.ولى تو پيش از آنكه خواستار احسانت شوم،مراغرقه احسان خود ساختى و در همه كارهايم مرا از ديگران بىنيازىبخشيدى و بلا از من بگردانيدى و قضاى سهمگين از من بازداشتى .
بار خدايا،چه بلاهاى رنج آور كه از من بگردانيدهاى و چه نعمتهاىفراوان كه مرا بدان شادمان ساختهاى و چه احسانهاى بزرگوارانه كهدر حق من نمودهاى.
بار خدايا،تويى كه به هنگام بيچارگى دعاى من اجابت كردى وچون به خطا و لغزشى گرفتار آمدم از من در گذشتى و حق مرا از دشمنانبگرفتى.
اى خداوند،هر گاه كه از تو درخواستى نمودهام بخيلت نيافتهام و هرزمان كه آهنگ تو كردهام گرفتهات نديدهام،بل چنانت يافتهام كه دعاىمرا مىشنوى و آنچه خواستهام عطا مىكنى و در هر كار كه هستم و درهر زمان كه هستم ديدهام كه نعمت بسيارت بر من روان است.از اينروست كه در نزد من ستودهاى و احسانت بس نيكوست.
اى خداوند،جان من و زبان من و عقل من،حمد و سپاس تو گويند،حمدى به كمال رسيده،حمدى به حقيقت شكر نايل آمده،حمدى تاغايت خشنوديت فرا رفته.پس مرا از خشم خود در امان دار.
اى پناهگاه من هنگامى كه يافتن راههاى رهايى براى من دشوارمىشود،اى عفو كننده از خطا،اگر تو بر گناه من پرده نيفكنده بودى،من از رسوايان مىبودم.اى خداوندى كه به يارى خويش مرا توانايىبخشيدهاى،اگر يارى تو نبود من از مغلوبان مىبودم.اى خداوندى كهپادشاهان در برابر تو يوغ مذلت بر گردن نهادهاند و از سطوت توبيمناكند.اى خداوندى كه سزاوار آنى كه از تو بترسند،اى خداوندىكه نامهاى نيكو از آن توست،از تو مىخواهم كه مرا عفو كنى وبيامرزى،كه من بىگناه نيستم كه عذرى اقامه كنم و نيرومند نيستم كههواى غلبهام در سر باشد و گريزگاهى ندارم كه بدان در گريزم.
از تو خواهم كه خطاهايم ببخشايى و از آن گناهان كه مرا گرفتارخود ساخته و گرد من فرا گرفته و به هلاكتم نزديك كرده،پوزشمىخواهم.از آن گناهان در تو مىگريزمـاى پروردگار منـو توبهمىكنم،توبه من بپذير.به تو پناه مىجويم،پناهم ده.از تو زنهارمىطلبم،خوارم فرومگذار.دست سؤال پيش تو دراز كردهام،محرومممكن.به رشته رحمت تو چنگ زدهام،رهايم مكن.تو را مىخوانم،نوميدم باز مگردان.
اى پروردگار من،تو را مىخوانم،در حالى كه مسكينم،زار و نزارم، ترسان و هراسان و بيمناكم،فقيرم و به تو محتاجم.
اى خداى من،به تو شكايت مىكنم ناتوانيم را،كه نمىتوانم به آنوعدهاى كه به اولياى خود دادهاى بشتابم و نمىتوانم از آنچه دشمنانترا از آن ترساندهاى دورى جويم.به تو شكايت مىآورم از فراوانى غم واندوهم و وسوسه نفسم.
خدايا،به سبب آنچه در باطنم مىگذرد،مرا رسوا نساختهاى و بهسبب گناهانم هلاك نكردهاى .تو را مىخوانم و تو پاسخم مىدهى،هر چند به هنگامى كه مرا مىخوانى من در پاسخ تو درنگ مىكنم.هرنيازم كه باشد،از تواش مىخواهم و هر جا كه باشم،راز دل خود به تومىسپارم .جز تو كسى را نمىخوانم،جز تو به كسى اميد ندارم.لبيكلبيك.هر كس به تو شكايت آورد،مىشنوى .هر كس بر تو توكل كند،بدو روى مىكنى.هر كس را كه چنگ در ريسمان تو زند،رهايىمىبخشى و از كسى كه به تو پناه آورد،غم و اندوه مىزدايى.
اى خداوند،مرا به سبب اندك بودن سپاسگزاريم از خير دنيا وآخرت محروم مكن.گناهانم را كه تنها تو مىدانى چيست بيامرز.اگرمرا عذاب كنى،سزاى من است،كه من ستمگرم و تباهكارم و گنهكارم ومقصرم و سهل انگارم و غافل از بهره خويش هستم.اگر مرا بيامرزى،چه شگفت،كه تو مهربانترين مهربانانى.
بار خدايا،چه بلاهاى رنج آور كه از من بگردانيدهاى و چه نعمتهاىفراوان كه مرا بدان شادمان ساختهاى و چه احسانهاى بزرگوارانه كهدر حق من نمودهاى.
بار خدايا،تويى كه به هنگام بيچارگى دعاى من اجابت كردى وچون به خطا و لغزشى گرفتار آمدم از من در گذشتى و حق مرا از دشمنانبگرفتى.
اى خداوند،هر گاه كه از تو درخواستى نمودهام بخيلت نيافتهام و هرزمان كه آهنگ تو كردهام گرفتهات نديدهام،بل چنانت يافتهام كه دعاىمرا مىشنوى و آنچه خواستهام عطا مىكنى و در هر كار كه هستم و درهر زمان كه هستم ديدهام كه نعمت بسيارت بر من روان است.از اينروست كه در نزد من ستودهاى و احسانت بس نيكوست.
اى خداوند،جان من و زبان من و عقل من،حمد و سپاس تو گويند،حمدى به كمال رسيده،حمدى به حقيقت شكر نايل آمده،حمدى تاغايت خشنوديت فرا رفته.پس مرا از خشم خود در امان دار.
اى پناهگاه من هنگامى كه يافتن راههاى رهايى براى من دشوارمىشود،اى عفو كننده از خطا،اگر تو بر گناه من پرده نيفكنده بودى،من از رسوايان مىبودم.اى خداوندى كه به يارى خويش مرا توانايىبخشيدهاى،اگر يارى تو نبود من از مغلوبان مىبودم.اى خداوندى كهپادشاهان در برابر تو يوغ مذلت بر گردن نهادهاند و از سطوت توبيمناكند.اى خداوندى كه سزاوار آنى كه از تو بترسند،اى خداوندىكه نامهاى نيكو از آن توست،از تو مىخواهم كه مرا عفو كنى وبيامرزى،كه من بىگناه نيستم كه عذرى اقامه كنم و نيرومند نيستم كههواى غلبهام در سر باشد و گريزگاهى ندارم كه بدان در گريزم.
از تو خواهم كه خطاهايم ببخشايى و از آن گناهان كه مرا گرفتارخود ساخته و گرد من فرا گرفته و به هلاكتم نزديك كرده،پوزشمىخواهم.از آن گناهان در تو مىگريزمـاى پروردگار منـو توبهمىكنم،توبه من بپذير.به تو پناه مىجويم،پناهم ده.از تو زنهارمىطلبم،خوارم فرومگذار.دست سؤال پيش تو دراز كردهام،محرومممكن.به رشته رحمت تو چنگ زدهام،رهايم مكن.تو را مىخوانم،نوميدم باز مگردان.
اى پروردگار من،تو را مىخوانم،در حالى كه مسكينم،زار و نزارم، ترسان و هراسان و بيمناكم،فقيرم و به تو محتاجم.
اى خداى من،به تو شكايت مىكنم ناتوانيم را،كه نمىتوانم به آنوعدهاى كه به اولياى خود دادهاى بشتابم و نمىتوانم از آنچه دشمنانترا از آن ترساندهاى دورى جويم.به تو شكايت مىآورم از فراوانى غم واندوهم و وسوسه نفسم.
خدايا،به سبب آنچه در باطنم مىگذرد،مرا رسوا نساختهاى و بهسبب گناهانم هلاك نكردهاى .تو را مىخوانم و تو پاسخم مىدهى،هر چند به هنگامى كه مرا مىخوانى من در پاسخ تو درنگ مىكنم.هرنيازم كه باشد،از تواش مىخواهم و هر جا كه باشم،راز دل خود به تومىسپارم .جز تو كسى را نمىخوانم،جز تو به كسى اميد ندارم.لبيكلبيك.هر كس به تو شكايت آورد،مىشنوى .هر كس بر تو توكل كند،بدو روى مىكنى.هر كس را كه چنگ در ريسمان تو زند،رهايىمىبخشى و از كسى كه به تو پناه آورد،غم و اندوه مىزدايى.
اى خداوند،مرا به سبب اندك بودن سپاسگزاريم از خير دنيا وآخرت محروم مكن.گناهانم را كه تنها تو مىدانى چيست بيامرز.اگرمرا عذاب كنى،سزاى من است،كه من ستمگرم و تباهكارم و گنهكارم ومقصرم و سهل انگارم و غافل از بهره خويش هستم.اگر مرا بيامرزى،چه شگفت،كه تو مهربانترين مهربانانى.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر