نيايش سى و چهارم

  • متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتُلِيَ أَوْ رَأَى مُبْتَلًى بِفَضِيحَةٍ بِذَنْبٍ) 
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ. كَمْ نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ، وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ، وَ سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا، وَ خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ، وَ الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ، وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ، وَ أَخْفَيْتَ مِنَ الدَّخِيلَةِ، وَاعِظاً لَنَا، وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ، وَ اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ، وَ سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ، وَ الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ، وَ لَا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ، وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ. 5) وَ صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ وَ مُطِيعِينَ كَمَا أَمَرْتَ
  •  ترجمه
دعاى آن حضرت است به هنگام ابتلا و يا به هنگامى كه كسى را به رسوايى گناهى گرفتار مى‏ديد. اى خداوند،حمد باد تو را كه گناهان را مى‏دانى و مى‏پوشانى.
حمد باد تو را كه بر حال درون ما آگاهى و ما را عافيت عطا مى‏كنى.
اى خداوند،ما همگان در پى عيب و عار بوده‏ايم و حال آنكه تو ما رابر زبانها نيفكنده‏اى،مرتكب گناهان بزرگ شده‏ايم و حال آنكه تورسوايمان نساخته‏اى.در نهان بديها كرده‏ايم و حال آنكه تو كسى را بربديهاى ما راه ننموده‏اى.
بسا كارها كه نهى فرموده‏اى و ما به جاى آورده‏ايم.بسا كارها كه‏فرمان داده‏اى و ما را بر آنها آگاه ساخته‏اى،و ما تجاوز ورزيده‏ايم.
بسا گناهان كه در كسب آن كوشيده‏ايم و بسا خطاها كه مرتكب‏شده‏ايم و تنها تو از آن آگاه بوده‏اى نه نگرندگان و تو از هر كس ديگر به‏افشاى آن تواناتر بوده‏اى.اى خداوند،عافيت تو چونان پرده‏اى برروى چشمانشان فرو افتاد و چون سدى راه گوشهايشان را بگرفت.
اى خداوند،چنان كن كه هر عيب ما كه پوشيده داشته‏اى و هر گناه‏كه نهان كرده‏اى،ما را اندرز دهنده‏اى شود كه از اخلاق بد و ارتكاب‏خطاها بازمان دارد و به سوى توبه‏اى محو كننده گناهان براند و به آن راه‏كه پسند توست بكشاند.
اى خداوند،زمان توبه ما نزديك گردان و به غفلت گرفتارمان مساز،كه ما به تو مى‏گراييم و از گناهان توبه مى‏كنيم.
بار خدايا،درود بفرست بر آن برگزيدگان از ميان آفريدگانت:
محمد و عترت او،آن پاكان و گزيدگان،و چنان كه خود فرمان داده‏اى مارا نيوشنده سخن ايشان و فرمانبردار حكم ايشان قرار ده.
 

هیچ نظری موجود نیست: