نيايش چهل و ششم

  • متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ قَامَ قَائِماً ثُمَّ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، وَ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ، فَقَالَ) 
يَا مَنْ يَرْحَمُ مَنْ لَا يَرْحَمُهُ الْعِبَادُ وَ يَا مَنْ يَقْبَلُ مَنْ لَا تَقْبَلُهُ الْبِلَادُ وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَقِرُ أَهْلَ الْحَاجَةِ إِلَيْهِ وَ يَا مَنْ لَا يُخَيِّبُ الْمُلِحِّينَ عَلَيْهِ. وَ يَا مَنْ لَا يَجْبَهُ بِالرَّدِّ أَهْلَ الدَّالَّةِ عَلَيْهِ وَ يَا مَنْ يَجْتَبِي صَغِيرَ مَا يُتْحَفُ بِهِ، وَ يَشْكُرُ يَسِيرَ مَا يُعْمَلُ لَهُ. وَ يَا مَنْ يَشْكُرُ عَلَى الْقَلِيلِ وَ يُجَازِي بِالْجَلِيلِ وَ يَا مَنْ يَدْنُو إِلَى مَنْ دَنَا مِنْهُ. وَ يَا مَنْ يَدْعُو إِلَى نَفْسِهِ مَنْ أَدْبَرَ عَنْهُ. وَ يَا مَنْ لَا يُغَيِّرُ النِّعْمَةَ، وَ لَا يُبَادِرُ بِالنَّقِمَةِ. وَ يَا مَنْ يُثْمِرُ الْحَسَنَةَ حَتَّى يُنْمِيَهَا، وَ يَتَجَاوَزُ عَنِ السَّيِّئَةِ حَتَّى يُعَفِّيَهَا. انْصَرَفَتِ الْآمَالُ دُونَ مَدَى كَرَمِكَ بِالْحَاجَاتِ، وَ امْتَلَأَتْ بِفَيْضِ جُودِكَ أَوْعِيَةُ الطَّلِبَاتِ، وَ تَفَسَّخَتْ دُونَ بُلُوغِ نَعْتِكَ الصِّفَاتُ، فَلَكَ الْعُلُوُّ الْأَعْلَى فَوْقَ كُلِّ عَالٍ، وَ الْجَلَالُ الْأَمْجَدُ فَوْقَ كُلِّ جَلَالٍ. كُلُّ جَلِيلٍ عِنْدَكَ صَغِيرٌ، وَ كُلُّ شَرِيفٍ فِي جَنْبِ شَرَفِكَ حَقِيرٌ، خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ، وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلَّا لَكَ، وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِكَ، وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ، وَ جُودُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ، وَ إِغَاثَتُكَ قَرِيبَةٌ مِنَ الْمُسْتَغِيثِينَ. لَا يَخِيبُ مِنْكَ الْآمِلُونَ، وَ لَا يَيْأَسُ مِنْ عَطَائِكَ الْمُتَعَرِّضُونَ، وَ لا يَشْقَى بِنَقِمَتِكَ الْمُسْتَغْفِرُونَ. رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ، وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ، عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ، وَ سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ، وَ صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ. وَ إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيئُوا إِلَى أَمْرِكَ، وَ أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ، فَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا، وَ مَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا. كُلُّهُمْ صَائِرُونَ، إِلَى حُكْمِكَ، وَ أَمُورُهُمْ آئِلَةٌ إِلَى أَمْرِكَ، لَمْ يَهِنْ عَلَى طُولِ مُدَّتِهِمْ سُلْطَانُكَ، وَ لَمْ يَدْحَضْ لِتَرْكِ مُعَاجَلَتِهِمْ بُرْهَانُكَ. حُجَّتُكَ قَائِمَةٌ لَا تُدْحَضُ، وَ سُلْطَانُكَ ثَابِتٌ لَا يَزُولُ، فَالْوَيْلُ الدَّائِمُ لِمَنْ جَنَحَ عَنْكَ، وَ الْخَيْبَةُ الْخَاذِلَةُ لِمَنْ خَابَ مِنْكَ، وَ الشَّقَاءُ الْأَشْقَى لِمَنِ اغْتَرَّ بِكَ. مَا أَكْثَرَ تَصَرُّفَهُ فِي عَذَابِكَ، وَ مَا أَطْوَلَ تَرَدُّدَهُ فِي عِقَابِكَ، وَ مَا أَبْعَدَ غَايَتَهُ مِنَ الْفَرَجِ، وَ مَا أَقْنَطَهُ مِنْ سُهُولَةِ الْمَخْرَجِ عَدْلًا مِنْ قَضَائِكَ لَا تَجُورُ فِيهِ، وَ إِنْصَافاً مِنْ حُكْمِكَ لَا تَحِيفُ عَلَيْهِ. فَقَدْ ظَاهَرْتَ الْحُجَجَ، وَ أَبْلَيْتَ الْأَعْذَارَ، وَ قَدْ تَقَدَّمْتَ بِالْوَعِيدِ، وَ تَلَطَّفْتَ فِي التَّرْغِيبِ، وَ ضَرَبْتَ الْأَمْثَالَ، وَ أَطَلْتَ الْإِمْهَالَ، وَ أَخَّرْتَ وَ أَنْتَ مُسْتَطِيعٌ لِلمُعَاجَلَةِ، وَ تَأَنَّيْتَ وَ أَنْتَ مَلِي‏ءٌ بِالْمُبَادَرَةِ لَمْ تَكُنْ أَنَاتُكَ عَجْزاً، وَ لَا إِمْهَالُكَ وَهْناً، وَ لَا إِمْسَاكُكَ غَفْلَةً، وَ لَا انْتِظَارُكَ مُدَارَاةً، بَلْ لِتَكُونَ حُجَّتُكَ أَبْلَغَ، وَ كَرَمُكَ أَكْمَلَ، وَ إِحْسَانُكَ أَوْفَى، وَ نِعْمَتُكَ أَتَمَّ، كُلُّ ذَلِكَ كَانَ وَ لَمْ تَزَلْ، وَ هُوَ كَائِنٌ وَ لَا تَزَالُ. حُجَّتُكَ أَجَلُّ مِنْ أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا، وَ مَجْدُكَ أَرْفَعُ مِنْ أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ، وَ نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا، وَ إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ وَ قَدْ قَصَّرَ بِيَ السُّكُوتُ عَنْ تَحْمِيدِكَ، وَ فَهَّهَنِيَ الْإِمْسَاكُ عَنْ تَمْجِيدِكَ، وَ قُصَارَايَ الْإِقْرَارُ بِالْحُسُورِ، لَا رَغْبَةً يَا إِلَهِي بَلْ عَجْزاً. فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّكَ بِالْوِفَادَةِ، وَ أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ، وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَ لَا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي، وَ لَا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي، وَ أَكْرِمْ مِنْ عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي، وَ إِلَيْكَ مُنْقَلَبِي، إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ، وَ لَا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
  •  ترجمه
دعاى آن حضرت است در روز عيد فطر و روز جمعه.چون از نماز باز مى‏گشت روى به قبله مى‏ايستاد و اين دعا مى‏خواند. اى خداوندى كه رحمت مى‏آورى بر آن كس كه بندگان تو بر اورحمت نمى‏آورند.
اى خداوندى كه مى‏پذيرى آن را كه رانده هر شهر و ديار است.
اى خداوندى كه تحقير نمى‏كنى آنان را كه دست نياز به سوى تودراز كنند.
اى خداوندى كه نوميد نمى‏گردانى آنان را كه به اصرار از تو چيزى‏خواهند.
اى خداوندى كه از درگاه خود نمى‏رانى آنان را كه در خواهندگى‏دليرى مى‏كنند.
اى خداوندى كه واپس نمى‏زنى ارمغانى را كه به پيشگاهت آرند،هر چند خرد و بى‏مقدار باشد،و هيچ كارى را بى‏اجر نمى‏گذارى،هر چند ناچيز باشد.
اى خداوندى كه اندك عملى را مى‏پذيرى و بر آن پاداش بزرگ‏مى‏دهى.
اى خداوندى كه نزديك مى‏شوى به هر كس كه به تو نزديك گردد.
اى خداوندى كه به نزد خود فرا مى‏خوانى آن كس را كه از تو روى‏گردانيده است.
اى خداوندى كه نعمت خود ديگر گون نكنى و در كيفر گنهكاران‏شتاب نورزى.
اى خداوندى كه نهال نيكى را مى‏پرورى تا به ثمر نشيند و از گناهان‏عفو مى‏كنى تا يكسره از ميان بروند.
آرزوها پيش از آنكه عرصه كرم تو پيمايند،روا شده باز گشتند وكاسه‏هاى حاجت حاجتمندان از فيض جود تو لبالب گرديد و اوصاف‏را پيش از آنكه به حقيقت تو رسند رشته از هم بگسيخت .تو راست‏فراترين فرازها،فراتر از هر فرا رونده‏اى،و تو راست بزرگ‏ترين‏جلالتها،برتر از هر جلالتى.
هر صاحب جلالت در برابر جلالت تو خرد است و هر شريف درجوار شرف تو حقير.آنان كه رخت به آستان ديگرى جز آستان توكشيدند،نوميد شدند و آنان كه به درگاهى جز درگاه تو روى نهادندزيانمند گرديدند و آنان كه جز به تو پرداختند تباه گشتند و آنان كه درطلب قوت نه به صحراى فضل تو آمدند به قطحسال گرفتار شدند.
بار خدايا،درگاه تو به روى خواهندگان گشوده است و عطايت‏سائلان را رايگان است و فرياد رسيت فرياد خواهان را نزديك.
اميدواران از تو نوميد نشوند و جويندگان از عطاى تو مأيوس‏نگردند و آمرزش خواهان از عقوبتت به شقاوت نيفتند.
اى خداوند،خوان نعمتت براى آنان كه نافرمانيت كنند گسترده‏است.و بردباريت در حق آنان كه با تو خصومت ورزند مهياست.نيكى‏در حق بدان شيوه توست و شفقت بر متجاوزان سنت تو.آن سان كه‏درنگ كردن تو در مؤاخذت،ايشان را فريفته است كه توبه نكنند ومهلت دادن تو آنان را از گرايش به تو باز داشته است.و حال آنكه در كيفرآنان درنگ كرده‏اى تا مگر به فرمان تو سر نهند،و آن را كه مهلت عنايت‏كرده‏اى از آن روست كه به دوام ملك خود اعتماد دارى .پس هر كس كه‏سزاوار سعادت باشد روزگارش به سعادت پايان يابد و هر كه سزاوارشقاوت بود به شقاوتش خوار خواهى ساخت.همه بر مقتضاى حكم توشوند هر چه شوند و بازگشت امورشان به توست.هر چند زمان سركشيشان به دراز كشد از سلطه تو فرو نخواهد كاست و چون دربازخواستشان شتاب نكنى حجت تو باطل نگردد،كه حجت تو پاى‏بر جاى است و بطلان ناپذير و سلطه تو ثابت است و بى‏زوال.پس واى‏بر كسى كه از تو رخ برتافته و خوارى و نوميدى كسى راست كه از تونوميد گردد و بدترين شوربختى نصيب كسى است كه به حلم تو فريفته‏آيد.در چنين حالتى چنين كسى چه بسيار عذابهاى گونه‏گون كه‏خواهد چشيد و چه زمانهاى دراز كه در وادى عقاب تو سرگردان خواهدماند و ميان او و سر آمدن اندوهش چه فاصله‏اى بعيد است و به رهايى ازتنگنايى كه در آن افتاده هيچ اميديش نيست.اى خداوند همه اينها كه‏مى‏كنى بر مقتضاى عدالت و انصاف توست كه در آن نه جور بر كس‏كنى نه ستم بر كس روا دارى.
بار خدايا،تو حجتهاى خود،در پى يكديگر و به يارى يكديگر اقامه‏كرده‏اى و دليلهاى خود از دير باز آشكار ساخته‏اى و پيش از اين مردم رااز عذاب خود بيم داده‏اى و از روى تلطف ترغيب كرده‏اى و مثالهاآورده‏اى و مهلتهاى دراز داده‏اى و عذاب خود به تأخير افكنده‏اى‏هر چند ياراى شتابت بود و در كار مؤاخذت درنگ ورزيده‏اى هر چندياراى تعجيلت بود.نه درنگ ورزيدنت از روى ناتوانى بوده است و نه‏مهلت دادنت نشانه سستى.اگر از مؤاخذت دست باز داشته‏اى،نه ازروى غفلت بوده و اگر حكم خود به تعويق افكنده‏اى،نه از روى مدارا.
بلكه تا حجتت رساتر افتد و كرمت كامل‏تر و احسانت وافى‏تر و نعمتت‏تمام‏تر نمايان شود .همه اينها بوده است و همواره هست و خواهد بود.
اى خداوند،حجت تو فراتر از آن است كه همه‏اش به وصف گنجد ومجد و بزرگيت برتر از آن است كه كس به كنه آن رسد و نعمتت بيشتر ازآن است كه در شمار آيد و احسانت افزون‏تر از آن است كه كمترين آن‏را شكر توان گفت. بار خدايا،خاموشى مى‏گزينم،كه از ستايشگريت ناتوانم و زبان‏بر مى‏بندم،كه از تمجيد و تكريمت عاجزم.اى خداى من،نهايت‏كوشش من اعتراف به درماندگى من است،نه آنكه نخواهم،كه‏نمى‏توانم.
بار خدايا،اين منم كه آهنگ درگاه تو كرده‏ام و خواهم كه احسان وفضل نيكوى خويش از من دريغ ندارى.پس بر محمد و خاندانش درودبفرست و زمزمه مناجات مرا بشنو و دعاى مرا اجابت كن و امروز مرا بانوميدى من به پايان مرسان و در برابر خواسته‏هايم دست رد به سينه من‏مزن .اگر از نزد تو باز مى‏گردم يا به سوى تو مى‏آيم،در هر حال گراميم‏دار،كه تو در گزاردن كارهايت به تنگنا نمى‏افتى و از اداى آنچه از توخواهند ناتوان نيستى.تو بر هر كار قادرى .و لا حول و لا قوة الا بالله‏العلى العظيم.

هیچ نظری موجود نیست: