نیایش چهارم

  • متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَى أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ)

اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ. اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ. وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ. وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ. وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ. فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ. وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ. اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ خَيْرَ جَزَائِكَ. الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ. لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ الِائْتِمَامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ. مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيمَا أَدَّوْا إِلَيْهِمْ. اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ. صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ. وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ، وَ الطَّمَعِ فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيمَا تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحِلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ
  • ترجمه
دعاى آن حضرت است در درود بر پيروان پيامبران و تصديق كنندگان ايشان

بارخدايا،به آمرزش و خشنودى خود،آن گروه از مردم روى زمين‏را ياد كن كه پيروان پيامبران بودند و ناديده به پيامبريشان گواهى دادند،به هنگامى كه معاندان به دروغشان نسبت مى‏دادند .آنان در هر زمان‏از عهد آدم تا محمد صلى الله عليه و آلهـكه پيامبرانى مبعوث داشتى وراهنمايانى برانگيختى كه پيشوايان هدايت بودند و سرداران اهل‏تقوىـبر آنان به تمامى سلام و درود بادـبه پرتو حقايق ايمان شوق‏يارى رسولان داشتند.

بار خدايا،به آمرزش و خشنودى خود،اصحاب محمد را ياد كن،بويژه آنان كه حق صحبتش نيكو ادا كردند و در نصرتش دليريها نمودندو به يارى او بر خاستند و به ديدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بريكديگر پيشى گرفتند.چون حجت رسالت خويش به گوششان‏رسانيد،پاسخ قبول دادند و از زن و فرزند خويش براى اظهار دعوت اوبريدند و در تثبيت نبوتش با فرزندان و پدران خود پيكار كردند،تا به‏وجود او پيروز شدند.

بار خدايا،به آمرزش و خشنودى خود،آن كسان را ياد كن كه محبت‏او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى اميد بستند كه در آن زيان وكساد راه نيابد.و آن كسان را كه چون چنگ در ريسمان ولاى او زدند،خاندان و عشيرت از ايشان بگسست و چون در سايه پيوند او آرميدند،خويشان پيوند از ايشان ببريدند.

بار خدايا،آنچه را كه آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش‏منماى و به خشنودى خويش خشنودشان فرماى،زيرا كه مردم را براى‏اعتلاى دين تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آيين تو خلق‏را به سوى تو فرا خواندند.و به سزاى آنكه از شهر و ديار خود و از ميان‏قوم خويش مهاجرت كردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل‏كردند،پاداش نيكشان عطا فرماى.و نيز پاداش ده آن گروه ازستمديدگان را كه در راه نصرت دين خود بر شمارشان افزوده‏اى. بار خدايا،تابعان اصحاب محمد را بهترين پاداش ارزانى دار؛آنان‏كه به نيكى در پى اصحاب رفتند و مى‏گويند:«پروردگار ما،ما را وبرادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز.»#(1) آنها به جانب‏ايشان آهنگ كردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شيوه آنان رفتندو در دلشان شائبه ترديد پديد نيامد تا از راهشان منحرف سازد يا درپيروى آثار ايشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناك هدايتشان‏بازدارد،بلكه همواره پشتيبان و ياور آنان باشند،آيين ايشان را پيروى‏كنند و به فروغ هدايتشان راه جويند و همرأى و همپيمانشان بوند وآنچه از ايشان بشنوند به دروغ نسبت نكنند.

بار خدايا،بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر كه از ايشان مطيع‏فرمان تو باشد،از امروز تا روز باز پسين درود بفرست؛درودى كه به‏بركت آن،ايشان را از نافرمانى خود بازدارى و باغهاى بهشت به‏رويشان گشاده گردانى و از كيد شيطانشان نگه‏دارى.

و چون در كارى نيك از تو مدد خواهند،ياريشان كنى و از حوادث‏روزان و شبانـمگر آنچه خيرشان در آن باشدـحفظ كنى و اميد به‏لطف و كرم خويش در دل آنان پديد آورى و چنان كنى كه به آنچه در نزدتوست آزمند گردند و در آنچه ديگر بندگان در دست دارند تهمت رواندارند.تا آنان را چنان بازگردانى كه به سوى تو بگروند و از تو بيم‏كنند،و به فراخيها و خواسته‏هاى اين جهان زودگذر بى‏ميلشان كنى وشوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را دردلشان اندازى و سختى و تلخكامى روزى را كه جانها از بدنهاشان‏بيرون مى‏آيد بر آنها آسان كنى و از حوادث وحشتزاى قيامت و سختى‏آتش دوزخ و عذاب جاويد آن معاف دارى و به جايگاه امن و آرامش كه‏پرهيزگاران راست روانه گردانى.
  • پى‏نوشتها
1.اشاره است به اين آيه: و الذين جاؤا من بعدهم،يقولون ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذين‏سبقونا بالايمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذين آمنوا،ربنا انك رؤوف رحيم (سوره 59/آيه 10)

هیچ نظری موجود نیست: