حجت الاسلام محمد تقی وحیدی نقل می کنند:
« ایشان یکی از فقهائی بودند که اگر نگویم بی نظیر است باید بگویم کم نظیر بودند. مهمتر از این، جنبه معنویت ایشان بود.
آن روح باصفا و خلوص، در کمتر کسی دیده شده است. حتی در دوران کودکی هم وقتی به مکتب می رفتند مقید بودند که از زمینهای مردم عبور نکنند. ما علاوه بر اینکه از فقه ایشان استفاده کردیم، از کمال معنویت ایشان حداکثر استفاده را می بردیم.
ایشان دارای کشف و کراماتی بودند. بنده خودم پا درد شدیدی داشتم رفتم کنار قبر ایشان و متوسل به حضرت زهرا(س) شدم ـ چون می دانستم ایشان خیلی به مادرشان حضرت زهرا(س) علاقمند هستند ـ و قسمشان دادم به مادرش حضرت زهرا که مرا شفا دهند. رفته رفته از همان روز پا درد من بحمدالله از بین رفت و تا حال دیگر پا درد ندارم. »
« ایشان یکی از فقهائی بودند که اگر نگویم بی نظیر است باید بگویم کم نظیر بودند. مهمتر از این، جنبه معنویت ایشان بود.
آن روح باصفا و خلوص، در کمتر کسی دیده شده است. حتی در دوران کودکی هم وقتی به مکتب می رفتند مقید بودند که از زمینهای مردم عبور نکنند. ما علاوه بر اینکه از فقه ایشان استفاده کردیم، از کمال معنویت ایشان حداکثر استفاده را می بردیم.
ایشان دارای کشف و کراماتی بودند. بنده خودم پا درد شدیدی داشتم رفتم کنار قبر ایشان و متوسل به حضرت زهرا(س) شدم ـ چون می دانستم ایشان خیلی به مادرشان حضرت زهرا(س) علاقمند هستند ـ و قسمشان دادم به مادرش حضرت زهرا که مرا شفا دهند. رفته رفته از همان روز پا درد من بحمدالله از بین رفت و تا حال دیگر پا درد ندارم. »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر