حاج سید محمودچایچی (از اخیار تهران) تصمیم می گیرد آقا شیخ مرتضی را امتحان کند.
آقا شیخ مرتضی هر هفته در خانه حاج محمود منبر می رفت و به جز جلسات هفتگی، در بعضی از مناسبتها هم به صورت دهه این جلسات برپا می شد.
حاج محمود تصمیم می گیرد تا از این به بعد برای منبرها و روضه های آقا شیخ مرتضی هیچ پولی نپردازد و به این وسیله او را امتحان و آزمایش کند.
او این آزمایش را آغاز می کند و از آن به بعد آقا شیخ مرتضی هر هفته به خانه او می آمد و بدون گرفتن هیچ گونه حق الزحمه ای وظیفه اش را انجام می داد و می رفت.
هفته ها به سرعت آمد و رفت و حاج محمود چایچی هیچ تغییری در رفت و آمدها و منبرهای آقا شیخ مرتضی مشاهده نکرد و آقا شیخ مرتضی نیز همچنان مانند هفته ها و ماههای گذشته، با شور و اشتیاق به این جلسات می آمد.
عاقبت مرحوم چایچی این امتحان و آزمایش را به مدت دو سال ادامه می دهد و بعد از دو سال اطمینان و یقین پیدا می کند که آقا شیخ مرتضی زاهد به راستی پول را نمی بیند و هیچ توجهی به این امور ندارد؛ اگر برای مواعظ و منبرهایش پولی به او بدهند، قبول می کند و اگر هم چیزی ندهند، هیچ تفاوتی برای او ندارد و برای او فقط بر پا بودن این جلسه مهم است.
در همین رابطه میرزا ابوالقاسم جاودان به نقل از مرحوم سیدمهدی خرازی می گفت:
تا زمان حیات آقا سیدکریم پینه دوز، هر هفته در شبهای پنجشنبه، جلسه روضه در خانه ایشان برقرار می شد.
خانه آقا سیدکریم در انتهای خیابان زیبا بود و آقا شیخ مرتضی هر هفته در تاریکی شب و در تابستان و زمستان و سرما و گرما، پیاده به راه می افتاد و به خانه آقا سیدکریم می رفت و مسائل شرعی و اخلاقی را بیان می کرد و روضه می خواند و برمی گشت و همه هفته آقا شیخ مرتضی برای برپایی این جلسات، مقداری پول هم خودش به آقا سیدکریم می داد! »
آقا شیخ مرتضی هر هفته در خانه حاج محمود منبر می رفت و به جز جلسات هفتگی، در بعضی از مناسبتها هم به صورت دهه این جلسات برپا می شد.
حاج محمود تصمیم می گیرد تا از این به بعد برای منبرها و روضه های آقا شیخ مرتضی هیچ پولی نپردازد و به این وسیله او را امتحان و آزمایش کند.
او این آزمایش را آغاز می کند و از آن به بعد آقا شیخ مرتضی هر هفته به خانه او می آمد و بدون گرفتن هیچ گونه حق الزحمه ای وظیفه اش را انجام می داد و می رفت.
هفته ها به سرعت آمد و رفت و حاج محمود چایچی هیچ تغییری در رفت و آمدها و منبرهای آقا شیخ مرتضی مشاهده نکرد و آقا شیخ مرتضی نیز همچنان مانند هفته ها و ماههای گذشته، با شور و اشتیاق به این جلسات می آمد.
عاقبت مرحوم چایچی این امتحان و آزمایش را به مدت دو سال ادامه می دهد و بعد از دو سال اطمینان و یقین پیدا می کند که آقا شیخ مرتضی زاهد به راستی پول را نمی بیند و هیچ توجهی به این امور ندارد؛ اگر برای مواعظ و منبرهایش پولی به او بدهند، قبول می کند و اگر هم چیزی ندهند، هیچ تفاوتی برای او ندارد و برای او فقط بر پا بودن این جلسه مهم است.
در همین رابطه میرزا ابوالقاسم جاودان به نقل از مرحوم سیدمهدی خرازی می گفت:
تا زمان حیات آقا سیدکریم پینه دوز، هر هفته در شبهای پنجشنبه، جلسه روضه در خانه ایشان برقرار می شد.
خانه آقا سیدکریم در انتهای خیابان زیبا بود و آقا شیخ مرتضی هر هفته در تاریکی شب و در تابستان و زمستان و سرما و گرما، پیاده به راه می افتاد و به خانه آقا سیدکریم می رفت و مسائل شرعی و اخلاقی را بیان می کرد و روضه می خواند و برمی گشت و همه هفته آقا شیخ مرتضی برای برپایی این جلسات، مقداری پول هم خودش به آقا سیدکریم می داد! »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر