شهید مطهری نقل میکرد :
آقای بروجردی را اغلب ایراد می گرفتند که کم استاد دیده، و از نظر ما حسنش همین بود که خیلی استاد ندیده بود.
ایشان هم کم استاد ندیده، ده، دوازده سال استادهای درجه اول دیده بود، هفت، هشت سال نجف و سه، چهار سال اصفهان استاد دیده بود، ولی نجفیها قبولش نمی کردند، می گفتند:
این استاد کم دیده، مثلاً باید سی سال استاد دیده باشد.
و به همین دلیل که کمتر استاد دیده بود، ابتکارش از اغلب آن علماء بیشتر بود، یعنی فکر، می کرد. مسائل، مسائلی است که خودش فکر می کرد، مجال فکر کردن داشت.
آقای بروجردی را اغلب ایراد می گرفتند که کم استاد دیده، و از نظر ما حسنش همین بود که خیلی استاد ندیده بود.
ایشان هم کم استاد ندیده، ده، دوازده سال استادهای درجه اول دیده بود، هفت، هشت سال نجف و سه، چهار سال اصفهان استاد دیده بود، ولی نجفیها قبولش نمی کردند، می گفتند:
این استاد کم دیده، مثلاً باید سی سال استاد دیده باشد.
و به همین دلیل که کمتر استاد دیده بود، ابتکارش از اغلب آن علماء بیشتر بود، یعنی فکر، می کرد. مسائل، مسائلی است که خودش فکر می کرد، مجال فکر کردن داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر