آیت الله صافی گلپایگانی می گویند:
ایشان در فتوا دادن نیز، محتاط بودند. یادم هست: یک خانواده ای در هواپیما از بین رفته بودند و تقدیم و تأخر فوت آنان معلوم نبود.
برای ارث و میراث اینان سؤال شده بود که چگونه است؟ در میراث غرقا و مهدوم علیهم، حکم روشن است. حال آیا این جا هم مثل آن جاست یا نه؟ به من فرمودند که: روایات باب را برای ایشان بخوانم. پس از آن که خواندم و بررسی شد، عرض کردم:
آقا! حکم این افراد روشن است. اینان ملحق به همان غرقا و مهدوم علیهم می باشند.
به من فرمودند: « چرا تسرع در فتوا دادن می کنید؟ »
نظرشان این بود که: با جزم فتوا ندهید، بلکه جنبه های احتیاط را مراعات کنید.
ایشان در فتوا دادن نیز، محتاط بودند. یادم هست: یک خانواده ای در هواپیما از بین رفته بودند و تقدیم و تأخر فوت آنان معلوم نبود.
برای ارث و میراث اینان سؤال شده بود که چگونه است؟ در میراث غرقا و مهدوم علیهم، حکم روشن است. حال آیا این جا هم مثل آن جاست یا نه؟ به من فرمودند که: روایات باب را برای ایشان بخوانم. پس از آن که خواندم و بررسی شد، عرض کردم:
آقا! حکم این افراد روشن است. اینان ملحق به همان غرقا و مهدوم علیهم می باشند.
به من فرمودند: « چرا تسرع در فتوا دادن می کنید؟ »
نظرشان این بود که: با جزم فتوا ندهید، بلکه جنبه های احتیاط را مراعات کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر