نيايش بيست و يكم

  • متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا حَزَنَهُ أَمْرٌ وَ أَهَمَّتْهُ الْخَطَايَا) 
اللَّهُمَّ يَا كَافِيَ الْفَرْدِ الضَّعِيفِ، وَ وَاقِيَ الْأَمْرِ الْمَخُوفِ، أَفْرَدَتْنِي الْخَطَايَا فَلَا صَاحِبَ مَعِي، وَ ضَعُفْتُ عَنْ غَضَبِكَ فَلَا مُؤَيِّدَ لِي، وَ أَشْرَفْتُ عَلَى خَوْفِ لِقَائِكَ فَلَا مُسَكِّنَ لِرَوْعَتِي وَ مَنْ يُؤْمِنُنِي مِنْكَ وَ أَنْتَ أَخَفْتَنِي، وَ مَنْ يُسَاعِدُنِي وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي، وَ مَنْ يُقَوِّينِي وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي لَا يُجِيرُ، يَا إِلَهِي، إِلَّا رَبٌّ عَلَى مَرْبُوبٍ، وَ لَا يُؤْمِنُ إِلَّا غَالِبٌ عَلَى مَغْلُوبٍ، وَ لَا يُعِينُ إِلَّا طَالِبٌ عَلَى مَطْلُوبٍ. وَ بِيَدِكَ، يَا إِلَهِي، جَمِيعُ ذَلِكَ السَّبَبِ، وَ إِلَيْكَ الْمَفَرُّ وَ الْمَهْرَبُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْ هَرَبِي، وَ أَنْجِحْ مَطْلَبِي. 5) اللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّي وَجْهَكَ الْكَرِيمَ أَوْ مَنَعْتَنِي فَضْلَكَ الْجَسِيمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَيَّ رِزْقَكَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّي سَبَبَكَ لَمْ أَجِدِ السَّبِيلَ إِلَى شَيْ‏ءٍ مِنْ أَمَلِي غَيْرَكَ، وَ لَمْ أَقْدِرْ عَلَى مَا عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِوَاكَ، فَإِنِّي عَبْدُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ. لَا أَمْرَ لِي مَعَ أَمْرِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، وَ لَا قُوَّةَ لِي عَلَى الْخُرُوجِ مِنْ سُلْطَانِكَ، وَ لَا أَسْتَطِيعُ مُجَاوَزَةَ قُدْرَتِكَ، وَ لَا أَسْتَمِيلُ هَوَاكَ، وَ لَا أَبْلُغُ رِضَاكَ، وَ لَا أَنَالُ مَا عِنْدَكَ إِلَّا بِطَاعَتِكَ وَ بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ. إِلَهِي أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ عَبْداً دَاخِراً لَكَ، لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً إِلَّا بِكَ، أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي، وَ أَعْتَرِفُ بِضَعْفِ قُوَّتِي وَ قِلَّةِ حِيلَتِي، فَأَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي، وَ تَمِّمْ لِي مَا آتَيْتَنِي، فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الضَّرِيرُ الْحَقِيرُ الْمَهِينُ الْفَقِيرُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِيرُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي، وَ لَا غَافِلًا لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَبْلَيْتَنِي، وَ لَا آيِساً مِنْ إِجَابَتِكَ لِي وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي، فِي سَرَّاءَ كُنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ، أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ، أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلَاءٍ، أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ، أَوْ جِدَةٍ أَوْ لَأْوَاءَ، أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًى. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ ثَنَائِي عَلَيْكَ، وَ مَدْحِي إِيَّاكَ، وَ حَمْدِي لَكَ فِي كُلِّ حَالَاتِي حَتَّى لَا أَفْرَحَ بِمَا آتَيْتَنِي مِنَ الدُّنْيَا، وَ لَا أَحْزَنَ عَلَى مَا مَنَعْتَنِي فِيهَا، وَ أَشْعِرْ قَلْبِي تَقْوَاكَ، وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِي فِيمَا تَقْبَلُهُ مِنِّي، وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِكَ نَفْسِي عَنْ كُلِّ مَا يَرِدُ عَلَيَّ حَتَّى لَا أُحِبَّ شَيْئاً مِنْ سُخْطِكَ، وَ لَا أَسْخَطَ شَيْئاً مِنْ رِضَاكَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ فَرِّغْ قَلْبِي لِمَحَبَّتِكَ، وَ اشْغَلْهُ بِذِكْرِكَ، وَ انْعَشْهُ بِخَوْفِكَ وَ بِالْوَجَلِ مِنْكَ، وَ قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ إِلَيْكَ، وَ أَمِلْهُ إِلَى طَاعَتِكَ، وَ أَجْرِ بِهِ فِي أَحَبِّ السُّبُلِ إِلَيْكَ، وَ ذَلِّلْهُ بِالرَّغْبَةِ فِيمَا عِنْدَكَ أَيَّامَ حَيَاتِي كُلِّهَا. وَ اجْعَلْ تَقْوَاكَ مِنَ الدُّنْيَا زَادِي، وَ إِلَى رَحْمَتِكَ رِحْلَتِي، وَ فِي مَرْضَاتِكَ مَدْخَلِي، وَ اجْعَلْ فِي جَنَّتِكَ مَثْوَايَ، وَ هَبْ لِي قُوَّةً أَحْتَمِلُ بِهَا جَمِيعَ مَرْضَاتِكَ، وَ اجْعَلْ فِرَارِي إِلَيْكَ، وَ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ، وَ أَلْبِسْ قَلْبِيَ الْوَحْشَةَ مِنْ شِرَارِ خَلْقِكَ، وَ هَبْ لِيَ الْأُنْسَ بِكَ وَ بِأَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ. وَ لَا تَجْعَلْ لِفَاجِرٍ وَ لَا كَافِرٍ عَلَيَّ مِنَّةً، وَ لَا لَهُ عِنْدِي يَداً، وَ لَا بِي إِلَيْهِمْ حَاجَةً، بَلِ اجْعَلْ سُكُونَ قَلْبِي وَ أُنْسَ نَفْسِي وَ اسْتِغْنَائِي وَ كِفَايَتِي بِكَ وَ بِخِيَارِ خَلْقِكَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنِي لَهُمْ قَرِيناً، وَ اجْعَلْنِي لَهُمْ نَصِيراً، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِشَوْقٍ إِلَيْكَ، وَ بِالْعَمَلِ لَكَ بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ
  • ترجمه
دعاى آن حضرت است هنگامى كه چيزى غمگينش مى‏ساخت يا گناهان سبب‏اندوهش مى‏شد. اى خداوندى كه تنها تو بسنده‏اى بنده تنها و ناتوان را،و اى‏خداوندى كه تنها تو نگهدارنده‏اى از هر چه سهمناك و وحشت خيزاست.خطاهاى من سبب تنهايى من شده و ياور و همراهى براى من‏نمانده است.از خشم تو ناتوان گشته‏ام و كس مرا مددكار نيست.
وحشت از ديدار تو بر من چيره شده و وحشتم را تسكين دهنده‏اى‏نيست.
اى خداوند،چه كسى مرا از ايمنى بخشد،اگر تو مرا به وحشت‏افكنده باشى؟چه كسى مرا يارى دهد،اگر تو بى كس و تنهايم ساخته‏باشى؟چه كسى مرا توانايى بخشد،اگر تو ناتوانم خواسته باشى؟
اى خداوند من،تنها پرورنده است كه پرورده خود پناه تواند داد وغالب است كه مغلوب خود را ايمنى تواند بخشيد و جوينده است كه‏گريخته را يارى تواند داد.
اى خداوند من،همه اينها به دست توست و گريزگاهى جز به آستان‏تو نيست.پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و اكنون كه به سوى توگريخته‏ام پناهم ده و اكنون كه حاجت به تو آورده‏ام حاجت من بر آور.
اى خداوند،اگر تو روى نيكوى خود از من بگردانى،يا مرا از فضل‏و احسان عظيم خويش منع فرمايى،يا روزيت را از من دريغ دارى،يارشته عنايت خود از من ببرى،باز هم براى رسيدن به آرزوهايم راهى‏جز تو نمى‏يابم و براى رسيدن به رحمت تو جز تو ياورى نمى‏جويم،كه‏من بنده تو هستم،و در قبضه اقتدار تو و موى سرم چون زمام من به دست‏توست.
اى خداوند،جز آنچه تو فرمايى مرا فرمانى نيست.حكم تو بر من‏روان است.هر چه براى من مقدر گردانى عين عدالت است و مرا ياراى‏بيرون شدن از حيطه فرمانروايى تو نباشد.از دايره قدرت تو پاى‏بيرون نتوانم نهاد.و نياورم كه خود را محبوب تو گردانم و تو را از خودخشنود سازم .و به آنچه در نزد توست جز به طاعت و بخشش و بخشايش‏تو نتوانم رسيد.
اى خداوند،شب را به روز مى‏آورم و روز را به شب مى‏رسانم،درحالى كه بنده ذليل تو هستم .مالك سود و زيان خود نيستم مگر به نيروى‏تو.بر اين گواهى مى‏دهم و به ناتوانى و بيچارگى خود معترفم.پس اى‏خداوند،آن وعده كه مرا داده‏اى برآور و هر چه مرا عطا كرده‏اى به‏كمال رسان،كه من بنده بينواى زار ناتوان زيان ديده حقير بى‏مقدارفقير ترسان پناهنده توام .
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان مكن كه سپاسگزارى در برابر نعمتت را فراموش كنم،يا از ذكر احسان وبخشش تو غافل شوم،يا از استجابت دعايمـهر چند به تأخير افتدنوميد گردم،چه در مسرت باشم يا اندوه،چه در سختى باشم يا آسايش،چه در عافيت به سر برم يا در بلا،چه در توانگرى باشم يا بينوايى،چه درفراخى نعمت باشم يا در تنگى معيشت و چه در فقر يا غنا.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا در همه حال‏توفيق ده كه ذكر جميل تو گويم و به ستايش تو بر خيزم و سپاست‏بگزارم،تا به آنچه از مال دنيا بر من ارزانى داشته‏اى دلخوش نباشم و به‏منع تو اندوه نخورم.خوف خود شعار دلم گردان و تنم را به كارى‏برگمار كه تواش مى‏پسندى و مرا از هر چه به من روى آورد،به‏فرمانبردارى خود مشغول دار،تا چيزى كه تو را به خشم آورد به دوستى‏نگيرم و از چيزى كه رضاى تو در آن است خشم نگيرم.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و دلم از هر محبتى تهى‏گردان تا تنها جاى محبت تو باشد،و به ياد خود مشغول دار و از بيم خودتوانگر نماى و رغبت آن به خود برانگيز و به طاعت خود گرايش ده وبدان راه كه بيشترش دوست دارى روان بدار و چنان كن كه تا زنده‏ام‏مقهور رغبت به چيزى باشد كه در نزد توست.
اى خداوند،چنان كن كه در اين جهان پرهيزگارى رهتوشه من باشدو مقصد من در اين سفر رسيدن به رحمت تو و خشنودى تو سراى من‏و بهشت تو جايگاه من.و مرا نيرويى ده كه بار رضاى تو بر دوش توانم‏كشيد و از هر كه گريزم در تو گريزم و خواست من چيزى باشد كه در نزدتو باشد .قلبم را از بدسيرتان به بيم افكن و انس خود و دوستان خود وبندگان فرمانبردارت را نصيب من كن.
بار خدايا،بار منت هيچ گنهكار و كافر بر دوش من منه و براى هيچ‏يك از آنان در نزد من نعمت و بهره‏اى قرار مده و مرا نيز به آنان محتاج مكن،بلكه آرامش دل و آسايش جان و بى‏نيازى و كفايت مرا تنها به‏خود و بندگان نيكوكارت منحصر فرماى.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا همدم ايشان سازو مرا ياور ايشان گردان و بر من منت نه و شوق خود در دل من افكن و به‏كاريم بر گمار كه تواش دوست بدارى و تو از آن خشنود شوى،كه تو برهر كارى توانايى.و ذلك عليك يسير.

هیچ نظری موجود نیست: