- متن
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الِاشْتِيَاقِ إِلَى طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ
خداوندا،درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبهاى كهپسند مىدارى راه بر و از اصرار بر گناه كه ناپسند مىدارى دور فرماى.
خداوندا،چون ميان دو نقصان،يكى در دين و يكى در دنيا،قرارگرفتيم،نقصان را در آن قرار ده كه زود گذر است و توبه را در آن قرار دهكه بقايش بيشتر است.و چون آهنگ دو كار كرديم كه يكى تو را خشنودمىسازد و ديگرى تو را به خشم مىآورد،ما را بدان سوى كه سببخشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سستنماى.و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختيار خود وامگذار،كه نفسهاىما اگر توفيق خويش رفيق آنها نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمىرا به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.#(1)بار خدايا،ما را از ناتوانى آفريدهاى و بنيان ما بر سستى نهادهاى واز آبى پست و بىارج صورت بستهاى.ما را هيچ جنبشى نيست مگر بهتوانى كه تو ارزانى دارى و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.
پس به توفيق خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى وديده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست كور گردان و چنان كن كهنافرمانى را در هيچ يك از اعضاى ما راه نباشد .
بار خدايا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را وجنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى ديدگان ما را و سخن زبانهاى ما راچنان گردان كه موجب ثواب تو باشد،تا حسنهاى كه سزاوار پاداشنيك توست از دست نشود وسيلهاى كه موجب كيفر بد توست بر جاى نماند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ
- ترجمه
خداوندا،درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبهاى كهپسند مىدارى راه بر و از اصرار بر گناه كه ناپسند مىدارى دور فرماى.
خداوندا،چون ميان دو نقصان،يكى در دين و يكى در دنيا،قرارگرفتيم،نقصان را در آن قرار ده كه زود گذر است و توبه را در آن قرار دهكه بقايش بيشتر است.و چون آهنگ دو كار كرديم كه يكى تو را خشنودمىسازد و ديگرى تو را به خشم مىآورد،ما را بدان سوى كه سببخشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سستنماى.و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختيار خود وامگذار،كه نفسهاىما اگر توفيق خويش رفيق آنها نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمىرا به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.#(1)بار خدايا،ما را از ناتوانى آفريدهاى و بنيان ما بر سستى نهادهاى واز آبى پست و بىارج صورت بستهاى.ما را هيچ جنبشى نيست مگر بهتوانى كه تو ارزانى دارى و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.
پس به توفيق خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى وديده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست كور گردان و چنان كن كهنافرمانى را در هيچ يك از اعضاى ما راه نباشد .
بار خدايا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را وجنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى ديدگان ما را و سخن زبانهاى ما راچنان گردان كه موجب ثواب تو باشد،تا حسنهاى كه سزاوار پاداشنيك توست از دست نشود وسيلهاى كه موجب كيفر بد توست بر جاى نماند.
- پىنوشتها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر