از جمله [شاگردان ایشان] مرحوم حاج شیخ هادی معروف به حاج مقدس [است] که بسیار متقی بود و در راه خدا سخت کوش؛ گویی کمترین هوا و هوس در وجود مبارکش به کار نرفته؛ دارای نگاهی جذاب و صلابتی کم نظیر بود؛
وقتی در منبر وعظ و خطابه داشت تا عمق جانِ مستمع اثر می گذاشت؛ نهایت احتیاط را در کلمات و حرکاتش به کار می برد؛ از جمله هیچ گاه به صورت پسری که موی صورتش نروییده بود نگاه نمی کرد مرحوم حاج مقدس را دست پرورده مرحوم آقا شیخ مرتضی می دانستند ...
مرحوم حاج مقدس از همه دار و ندارش برای خدا می گذاشت.
در مجلسی که دعوت داشت اگر می دید بانی تقوای لازم را ندارد از گرفتن هر گونه وجهی خودداری می کرد...
هر کجا کوچکترین پوچ گرایی و متابعت از هوا و هوس را حس می کرد مجلس را ترک می کرد...
وقتی در منبر وعظ و خطابه داشت تا عمق جانِ مستمع اثر می گذاشت؛ نهایت احتیاط را در کلمات و حرکاتش به کار می برد؛ از جمله هیچ گاه به صورت پسری که موی صورتش نروییده بود نگاه نمی کرد مرحوم حاج مقدس را دست پرورده مرحوم آقا شیخ مرتضی می دانستند ...
مرحوم حاج مقدس از همه دار و ندارش برای خدا می گذاشت.
در مجلسی که دعوت داشت اگر می دید بانی تقوای لازم را ندارد از گرفتن هر گونه وجهی خودداری می کرد...
هر کجا کوچکترین پوچ گرایی و متابعت از هوا و هوس را حس می کرد مجلس را ترک می کرد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر