انسان، اشرف مخلوقات

ما خیال می کنیم که چه کرده ایم! ما اگر خدا را لبیک بگوییم و تسبیح بگوییم، تازه می شویم مثل گل ها و گیاهان؛ چون هر علفی و هر گیاهی خدا را لبیک می گوید. آب راه می رود، ما هم راه می رویم؛ آب تشنه ها را سیراب می کند، درختان خشکیده را به هوش می آورد، اگر ما تشنه ای را سیراب کردیم، تازه می شویم آب.
حیوانات می خوابند، ما هم می خوابیم، آن ها می خورند، ما هم می خوریم، پس ما آن هاییم. تازه اگر هم بخوابیم می شویم مثل درختان و گیاهان. پس فرق ما با این ها چیست که خداوند اسم «انسان» بر ما گذاشته و ما را اشرف مخلوقات قرار داده؟! مواظب باشیم خدا را گم نکنیم و « بل هم اضل » نباشیم.