حضرت رضا (عليه السلام) در نيشابور به محله اى رفتند، در آنجا حمامى وجود داشت و چشمه آبى بود، ولى آب آن اندك بود.
حضرت همانجا اقامت كردند و تصميم به باسازى و پاكسازى آن چشمه گرفتند، اشخاصى را كه چاه بودند طلبيدند و آنها به دستور آن حضرت به لاى روبى و بازسازى چشمه پرداختند، آب آن چشمه زياد شد، آنگاه حضرت رضا (عليه السلام) دستور دادند در بيرون پله آن چشمه آب به آن حوض ريخت، حضرت رضا (عليه السلام) به ميان حوض رفتند و غسل كردند و سپس در پشت آن حوض نماز خواندن و همين برنامه، براى مردم سنت گرديد، مى آمدند در آن حوض غسل مى كردند و سپس در پشت آن نماز مى خواندند و دعاى مى كردند تا خداوند نيازهايشان را بر آورد، و بر نعمتهايشان نسبت به آنها بيفزايد، و اين برنامه تا كنون، از يادگارهاى حضرت امام رضا (عليه السلام) بين شيعيان باقى مانده است و آن چشمه به چشمه كهلان معروف است.
در كف قدرت او خشك و تر است
و ز ضمير همه كس باخبر است
حضرت همانجا اقامت كردند و تصميم به باسازى و پاكسازى آن چشمه گرفتند، اشخاصى را كه چاه بودند طلبيدند و آنها به دستور آن حضرت به لاى روبى و بازسازى چشمه پرداختند، آب آن چشمه زياد شد، آنگاه حضرت رضا (عليه السلام) دستور دادند در بيرون پله آن چشمه آب به آن حوض ريخت، حضرت رضا (عليه السلام) به ميان حوض رفتند و غسل كردند و سپس در پشت آن حوض نماز خواندن و همين برنامه، براى مردم سنت گرديد، مى آمدند در آن حوض غسل مى كردند و سپس در پشت آن نماز مى خواندند و دعاى مى كردند تا خداوند نيازهايشان را بر آورد، و بر نعمتهايشان نسبت به آنها بيفزايد، و اين برنامه تا كنون، از يادگارهاى حضرت امام رضا (عليه السلام) بين شيعيان باقى مانده است و آن چشمه به چشمه كهلان معروف است.
در كف قدرت او خشك و تر است
و ز ضمير همه كس باخبر است
هر كه بگرفت بكف دامانش
مى شود بهره ور از احسانش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر