آیت الله کوهستانی با فراستی که از نور ایمان و تقوایش سرچشمه می گرفت هر کس را به فراخور حالش موعظه کرده و از معارف اسلامی برای وی بیان می کرد و وظایف شرعی و دینی اش را گوشزد می نمود.
در هنگام موعظه و نصیحت چنان پند و اندرز می داد که گویی از ضمیر و دل آنان آگاه و از امراض روحی شان مطلع است، چرا که بارها علاقمندان وی نقل می کردند که گویا آقا از درون و اندیشه ما آگاه بوده که این چنین ما را موعظه نمودند. از این رو هر کس که از محضرش مرخص می شد درمان مرض روحی خود را پیدا می کرد.
معارف دینی را عمیق ولی بسیار ساده و جذاب برای مشتاقان و ارادتمندانش ارائه می نمود سخنان دلنشین و سازنده آن عالم ربانی چنان حاضران و شنوندگان را تحت تأثیر قرار می داد که هیچ گاه از محضرش احساس خستگی و ملال نمی کردند.
یکی از بزرگان و فیلسوفان معاصر که درباره آیت الله کوهستانی از وی سؤال کردند، گفت:
آیت الله کوهستانی عالمی بود که مردم را به خدا دعوت می کرد.
در هنگام موعظه و نصیحت چنان پند و اندرز می داد که گویی از ضمیر و دل آنان آگاه و از امراض روحی شان مطلع است، چرا که بارها علاقمندان وی نقل می کردند که گویا آقا از درون و اندیشه ما آگاه بوده که این چنین ما را موعظه نمودند. از این رو هر کس که از محضرش مرخص می شد درمان مرض روحی خود را پیدا می کرد.
معارف دینی را عمیق ولی بسیار ساده و جذاب برای مشتاقان و ارادتمندانش ارائه می نمود سخنان دلنشین و سازنده آن عالم ربانی چنان حاضران و شنوندگان را تحت تأثیر قرار می داد که هیچ گاه از محضرش احساس خستگی و ملال نمی کردند.
یکی از بزرگان و فیلسوفان معاصر که درباره آیت الله کوهستانی از وی سؤال کردند، گفت:
آیت الله کوهستانی عالمی بود که مردم را به خدا دعوت می کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر