در زمان پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) شخصى وصيت كرد كه بعد از مردن من پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) انبار خرماى مرا كه چهار خروار بود براى رد مظالم به هر كس كه مصلحت مى داند تقسيم كند.
بعد از مردنش پيامبر فقراء را جمع كرد و دستور داد در انبار خرما را گشودند و همه را ميان فقراء تقسيم كردند، حتى زمين انبار را هم جاروب كردند يك دانه خرماى پوسيده كه ته مانده انبار بود را پيامبر برداشت به مردم نشان داد و فرمود: اين دانه خرماى گنديده را اگر اين شخص كه وصيت كرده بود به دست خود مى داد بهتر از اين بود، كه من (كه پيامبرم) اين همه خرما را به دست خود تقسيم كردم.
از اين بيان و فرمايش معلوم مى شود كه انسان در زمان حيات خودش هر كار نيكى را انجام دهد بهتر از وصيت كردن است، مثل بعضى ها نباشيم كه مى گويند بعد از مردن من فلان فرش يا فلان مقدار پول رابدهند، و مثلا نماز بخوانيد و روزه براى من بگيريد جا دارد وارث بگويد تو دلت به حال خودت خودت انجام ندادى ما را چرا دلسوزى كنيم.
برگ عيشى به گور خويش فرست
كس نيارد ز پس تو پيش فرست
ز فرصت بهره اى بردار كز تو
بگيرند اختيار زندگى را
ز خود آثار نيكوئى بجا نه
چو خواهى يادگار زندگى را
ز جود و بخشش و ايثار و اكرام
بيفزا اعتبار زندگى را
بعد از مردنش پيامبر فقراء را جمع كرد و دستور داد در انبار خرما را گشودند و همه را ميان فقراء تقسيم كردند، حتى زمين انبار را هم جاروب كردند يك دانه خرماى پوسيده كه ته مانده انبار بود را پيامبر برداشت به مردم نشان داد و فرمود: اين دانه خرماى گنديده را اگر اين شخص كه وصيت كرده بود به دست خود مى داد بهتر از اين بود، كه من (كه پيامبرم) اين همه خرما را به دست خود تقسيم كردم.
از اين بيان و فرمايش معلوم مى شود كه انسان در زمان حيات خودش هر كار نيكى را انجام دهد بهتر از وصيت كردن است، مثل بعضى ها نباشيم كه مى گويند بعد از مردن من فلان فرش يا فلان مقدار پول رابدهند، و مثلا نماز بخوانيد و روزه براى من بگيريد جا دارد وارث بگويد تو دلت به حال خودت خودت انجام ندادى ما را چرا دلسوزى كنيم.
برگ عيشى به گور خويش فرست
كس نيارد ز پس تو پيش فرست
ز فرصت بهره اى بردار كز تو
بگيرند اختيار زندگى را
ز خود آثار نيكوئى بجا نه
چو خواهى يادگار زندگى را
ز جود و بخشش و ايثار و اكرام
بيفزا اعتبار زندگى را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر