(( مفضّل بن عمر )) نقل كرده كه : حضرت ابو عبداللّه (ع ) فرمودند:
گويا مى بينم كه فرشتگان با مؤ منين بر سر قبر حضرت حسين بن على (ع ) ازدحام كرده اند.
راوى مى گويد: عرضه داشتم : آيا مؤ منين فرشته را مى بينند؟
حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤ منين بودند، حتّى با دست هايشان به صورت هاى آنها مسح مى كشند.
سپس امام (ع ) فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسين (ع ) نازل مى فرمايد و خدمتكاران ايشان فرشتگانند.
هيچ بنده اى از بندگان خداوند حاجتى از حوائج دنيا و آخرت را از خداوند متعال درخواست نمى كنند، مگر آنكه خدا به او عطاء مى فرمايد.
راوى مى گويد: عرض كردم : به خدا قسم اين كرامت مى باشد.
امام (ع ) به من فرمودند: اى مفضّل : برايت بيشتر بگويم ؟
عرضه كردم ، بلى سرور من .
حضرت فرمودند: گويا مى بينم تختى از نور را كه گذارده اند و بر روى آن قبّه اى از ياقوت سرخ زده شده كه با جواهرات آن را زينت نموده اند و حضرت امام حسين (ع ) بر روى آن تخت نشسته اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده اند و مؤ منين آن حضرت را زيارت كرده و بر آن جناب سلام مى دهند.
پس خداوند متعال به ايشان مى فرمايد:
اى دوستانم از من سؤ ال كنيد و بخواهيد، پس زياد اذيّت شديد و خوار و مقهور گرديديد، امروز روزى است كه حاجتى از حاجات دنيا و آخرتتان را از من درخواست نكرده ، مگر آنرا روا نمايم .
پس خوردن و آشاميدنشان در بهشت مى باشد، پس به خدا قسم كرامت و احسانى كه زوال نداشته و انتهاء آن را نمى توان درك كرد همين است .
گويا مى بينم كه فرشتگان با مؤ منين بر سر قبر حضرت حسين بن على (ع ) ازدحام كرده اند.
راوى مى گويد: عرضه داشتم : آيا مؤ منين فرشته را مى بينند؟
حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤ منين بودند، حتّى با دست هايشان به صورت هاى آنها مسح مى كشند.
سپس امام (ع ) فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسين (ع ) نازل مى فرمايد و خدمتكاران ايشان فرشتگانند.
هيچ بنده اى از بندگان خداوند حاجتى از حوائج دنيا و آخرت را از خداوند متعال درخواست نمى كنند، مگر آنكه خدا به او عطاء مى فرمايد.
راوى مى گويد: عرض كردم : به خدا قسم اين كرامت مى باشد.
امام (ع ) به من فرمودند: اى مفضّل : برايت بيشتر بگويم ؟
عرضه كردم ، بلى سرور من .
حضرت فرمودند: گويا مى بينم تختى از نور را كه گذارده اند و بر روى آن قبّه اى از ياقوت سرخ زده شده كه با جواهرات آن را زينت نموده اند و حضرت امام حسين (ع ) بر روى آن تخت نشسته اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده اند و مؤ منين آن حضرت را زيارت كرده و بر آن جناب سلام مى دهند.
پس خداوند متعال به ايشان مى فرمايد:
اى دوستانم از من سؤ ال كنيد و بخواهيد، پس زياد اذيّت شديد و خوار و مقهور گرديديد، امروز روزى است كه حاجتى از حاجات دنيا و آخرتتان را از من درخواست نكرده ، مگر آنرا روا نمايم .
پس خوردن و آشاميدنشان در بهشت مى باشد، پس به خدا قسم كرامت و احسانى كه زوال نداشته و انتهاء آن را نمى توان درك كرد همين است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر