چند سال پيش از بعثت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) قحط سالى شديدى مكه را فراگرفت و قريش را در فشار گذاشت ، در ميان قريش آنهائى كه عائله مندتر بودند بيشتر سختى مى كشيدند و به ابوطالب يكى از آنها بود.
با پيشنهاد پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) عباس كه از ثروتمندان قريش به شمار مى رفت و حمزه و خود آن حضرت نزد ابوطالب رفتند و از وى خواستند كه به هريك از آنان يكى از فرزندانش را بسپارد و بدين گونه بارى از دوش وى برداشته شود.
ابوطالب در پاسخ آنان فرمود: عقيل را براى خودم بگذاريد و هريك از بقيه را كه خواستيد ببريد.
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) على (عليه السلام ) را برگزيد، عباس طالب را انتخاب كرد و حمزه پذيراى جعفر گرديد.
اين گزينش موفقيت آميز آثار عميق تربيتى از تربيت كنندگان در تربيت يافتگان به جا گذاشت ، جعفر آئينه تمام نماى حمزه بود همانگونه كه على (عليه السلام ) تجلى گاه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بود.
آرى جعفر وارث غيرت و شهامت و سلحشورى ، سازش ناپذيرى و شجاعت حضرت حمزه بود و در بيشتر موارد كه نام حمزه بر زبان پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) و امامان معصوم (عليه السلام ) آمده از جعفر نيز ياد شده است .
با پيشنهاد پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) عباس كه از ثروتمندان قريش به شمار مى رفت و حمزه و خود آن حضرت نزد ابوطالب رفتند و از وى خواستند كه به هريك از آنان يكى از فرزندانش را بسپارد و بدين گونه بارى از دوش وى برداشته شود.
ابوطالب در پاسخ آنان فرمود: عقيل را براى خودم بگذاريد و هريك از بقيه را كه خواستيد ببريد.
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) على (عليه السلام ) را برگزيد، عباس طالب را انتخاب كرد و حمزه پذيراى جعفر گرديد.
اين گزينش موفقيت آميز آثار عميق تربيتى از تربيت كنندگان در تربيت يافتگان به جا گذاشت ، جعفر آئينه تمام نماى حمزه بود همانگونه كه على (عليه السلام ) تجلى گاه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بود.
آرى جعفر وارث غيرت و شهامت و سلحشورى ، سازش ناپذيرى و شجاعت حضرت حمزه بود و در بيشتر موارد كه نام حمزه بر زبان پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) و امامان معصوم (عليه السلام ) آمده از جعفر نيز ياد شده است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر