ابو جحيفه، حرث بن عبدالله همدانى و حرث بن شرب، مى گويند:
روزى در خدمت حضرت على (عليه السلام) بوديم. حضرت رو به فرزند خود امام حسن (عليه السلام) نموده و فرمود: مرحبا اى پسر پيغمبر!
در اين حال، فرزند ديگر امام يعنى حسين (عليه السلام) وارد شد. حضرت على (عليه السلام) به او فرمود: پدر و مادرم قربانت شود اى پدر فرزند بهترين كنيزان!
عرض كرديم: يا امير المؤمنين! چرا به امام حسن (عليه السلام) آن طور و به امام حسين (عليه السلام) اين گونه خطاب كرديد؟ فرزند بهترين كنيزان كيست؟
امام (عليه السلام) فرمود: او گم شده اى است كه از كسان و وطن دور و مهجور، و نامش (محمد) است، فرزند حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين (عليه السلام) مى باشد.
در اين هنگام، حضرت دست مبارك را بر روى سر امام حسين (عليه السلام) نهاد و فرمود: همين حسين (عليه السلام).
روزى در خدمت حضرت على (عليه السلام) بوديم. حضرت رو به فرزند خود امام حسن (عليه السلام) نموده و فرمود: مرحبا اى پسر پيغمبر!
در اين حال، فرزند ديگر امام يعنى حسين (عليه السلام) وارد شد. حضرت على (عليه السلام) به او فرمود: پدر و مادرم قربانت شود اى پدر فرزند بهترين كنيزان!
عرض كرديم: يا امير المؤمنين! چرا به امام حسن (عليه السلام) آن طور و به امام حسين (عليه السلام) اين گونه خطاب كرديد؟ فرزند بهترين كنيزان كيست؟
امام (عليه السلام) فرمود: او گم شده اى است كه از كسان و وطن دور و مهجور، و نامش (محمد) است، فرزند حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين (عليه السلام) مى باشد.
در اين هنگام، حضرت دست مبارك را بر روى سر امام حسين (عليه السلام) نهاد و فرمود: همين حسين (عليه السلام).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر