از ليث بن ابى سليم نقل شده است كه گفت: از مردى از انصار شنيدم كه روزى بسيار گرم در خدمت جناب رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در سايه درختى نشسته بوديم كه مردى آمد و لباس از بدن خود خارج كرد و خود را بر روى ريگ تفتيده انداخت و روى ريگ ها مى غلطيد، گاهى پشت خود را داغ مى كرد و گاهى شكم و دل خود را و با خود مى گفت:
اى نفس! بچش حرارت اين ريگ را كه عذاب خدا از آنچه با تو كردم بدتر و شديدتر است.
در حالى كه حضرت او را مى ديدند، آن مرد لباس خود را پوشيد، حضرت با دست مبارك اشاره كردند و او را طلبيدند و فرمودند:
اى بنده خدا! چه چيز تو را واداشت كه چنين كردى؟
آن مرد عرض كرد: خوف خدا.
حضرت فرمودند: به تحقيق كه حق خوف و ترس را بجا آوردى، بدرستيكه خدا با اهل آسمان به تو مباهات و افتخار نمودند.
حضرت رو به اصحاب كردند و فرمودند: نزديك اين مرد برويد تا براى شما دعا كند.
يا رب! به رسالت رسول ثقلين
يا رب! به عزا كننده بدر و حنين
عصيان مرا دو حصه كن در عرصات
نيمى به حسن و نيمى به حسين
اى نفس! بچش حرارت اين ريگ را كه عذاب خدا از آنچه با تو كردم بدتر و شديدتر است.
در حالى كه حضرت او را مى ديدند، آن مرد لباس خود را پوشيد، حضرت با دست مبارك اشاره كردند و او را طلبيدند و فرمودند:
اى بنده خدا! چه چيز تو را واداشت كه چنين كردى؟
آن مرد عرض كرد: خوف خدا.
حضرت فرمودند: به تحقيق كه حق خوف و ترس را بجا آوردى، بدرستيكه خدا با اهل آسمان به تو مباهات و افتخار نمودند.
حضرت رو به اصحاب كردند و فرمودند: نزديك اين مرد برويد تا براى شما دعا كند.
يا رب! به رسالت رسول ثقلين
يا رب! به عزا كننده بدر و حنين
عصيان مرا دو حصه كن در عرصات
نيمى به حسن و نيمى به حسين
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر