۱۳- حق قربانی

۱۳- و اما حق الهدی فان تخلص بها الاراده الی ربک و التعرض لرحمته و قبوله و لا ترید عیون الناظرین دونه فاذا کنت کذلک لم تکن متکلفا و لا متصنعا و کنت انما تقصد الی الله و اعلم ان الله یراد بالیسیر و لا یراد بالعسیر کما اراد بخلقه التیسیر و لم یرد بهم التعسیر و کذلک التذلل اولی بک من التدهقن لان الکلفه و المئونه فی المتدهقین فاما التذلل و التمسکن فلا کلفه فیما و لا مئونه علیهما لانهما الخلقه و هما موجودان فی الطبیعه و لا قوه الا بالله.

اما حق قربانی آن است که از انجام آن ، خالصانه نیت تقرب به خدا ، و رحمت و پذیرفتن او را داشته باشی ، و برای جلب توجه دیگر بینندگان قربانی نکنی ، که اگر چنین باشی ، سختگیری خودنما و ظاهر آرا نیستی و به واقع قصد تقرب به خدا داری . و بدان که خدا را به آن چه آسان و میسر است آهنگ کنند [ و خوشنودیش را بجویند ] ، و به آن چه دشوار است ، وی را نخواهند . همچنان که خداوند هم از آفریدگان خود انجام تکلیف آسان را خواسته و تکلیف دشوار بر دوش آنها ننهاده است . و نیز فروتنی برای تو پسندیده تر از ریاست مآبان است ، اما در فروتنی و خاکساری نه زیاده خواهی است و نه هزینه ای بر می دارد. زیرا این دو خصلت [ = فروتنی و خاکساری ] با آفرینش هماهنگ بوده و هر دو در نهاد طبیعی وجود دارند. و لا قوه الا بالله.

هیچ نظری موجود نیست: