حج يعنى قصد اماكن مقدسه از دير زمان در ميان اقوام سامى رايج و جزو شعائر بوده است. واژه «حج» از لغات سامى است كه از ماده حك گرفته شده و در عبرانى به «حك» تعبير شده است. حج در ميان اقوام عرب نيز مرسوم بوده است. منتهى حج به محل خاصى كه تمام عرب بدانجا روند منحصر نمى شده بلكه طبق نوشته «كلبى» قبيله «ازد» به عنوان حج به مكه مى رفتند و «قريش» به قصد زيارت بت «عزى» حج مى كردند و قبيله «مذحج» حجشان بت «يغوث» بوده و قبائل «لحم» و «قضاعه» و «جذام» و اعراب ساكن شام به محل «اقيصر» حج مى نمودند. در موسم هاى حج مردم در مكان هاى مقدس گرد مى آمدند و با زينتى هر چه تمامتر مراسم مخصوص زيارتگاه را انجام مى دادند و هر كس به اندازه توان خويش هديه اى تقديم مى كرد و شتر يا گوسفندى قربانى مى نمود كه گوشت آن به مصرف سدنه و متوليان زيارتگاه و همچنين به مستمندان مى رسيد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر