تواضع در برابر علماء

مرحوم میرزا حسن نوری می گفتند:
در کتاب: « مردان علم در میدان علم و عمل »، نوشته شده است:
مردم تبریز، برای آیت الله العظمی بروجردی، نامه نوشتند و از ایشان، تقاضای رساله کردند. آن مرحوم، در پاسخ فرموده بودند:
« تا پرچم اسلام، به دست آیت الله میرزا ابوالحسن اصفهانی است، من اقدامی نمی کنم. »
و همچنین :
هنگامی که آیت الله بروجردی، از نجف برگشتند، مأموران به دستور رضاخان، آن مرحوم را [ به خاطر فعالیتهای ضد رژیم و جلسات متعدد با علمای نجف، درباره چگونگی مقابله با حرکتهای ضد اسلامی رضاخان ] در مرز قصرشیرین، دستگیر و به تهران منتقل کردند. در تهران بازداشت بودند که پس از یکی دو روز، رضاخان به دیدن ایشان آمده و عذرخواهی کرده بود از چنین پیش آمدی.
سپس گفته بود:
ما به شما توجه داریم و پس از این به جای حاج شیخ عبدالکریم، به شما مراجعه خواهیم کرد!
مرحوم آیت الله بروجردی، ضمن پاسخ رد به این سخن، فرموده بودند:
« شما با ایشان تماس بگیرید و من هم اگر کار داشتم، از طریق آن جناب، با شما تماس می گیرم. »

در این خصوص آیت الله محمد فاضل لنکرانی می گویند:
آیت الله بروجردی، نسبت به مقام، بسیار بی توجه بودند. می فرمودند:
« من برای رسیدن به مقام مرجعیت، یک قدم هم برنداشته ام. »
ایشان، با تمام لیاقت و صلاحیتی که داشت، تا وقتی که آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی، زنده بود، چون زعامت مسلمین به دست ایشان بود، در برابر آن بزرگوار، خضوع داشتند و حتی سهم امام را هم برای ایشان می فرستادند.

هیچ نظری موجود نیست: