- لطف خدا؟
1. از حاج محمد الطافی پرسیدند:
« چه کنیم که مورد لطف خدا قرار بگیریم؟»
فرمود:
« ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام را در دل تقویت کنید، نمازتان را به موقع بخوانید، از مال حرام دوری کنید و از غیبت و تهمت پرهیز کنید. »
« اسلام دارد از بین می رود!»
حاج محمد رضا فرمود:
« حواست به خودت باشد که تو عوض نشوی؛ تو از بین نروی! اسلام صاحب دارد. خدا خودش دین خود را نگه می دارد. »
« چرا تعداد شیعیان در جهان این قدر کم است؟ »
گفت:
«ا گر همه علف ها طلا بود ارزشی نداشت. شیعه گوهر است و چون گوهر است، باید کمیاب باشد. »
« من خیلی گرفتاری دارم. دعا کن از گرفتاری نجات پیدا کنم. »
حاج محمد رضا به او گفت:
« شما گرفتاری نداری. »
گفت: « چرا، خیلی مشکل دارم. »
حاج محمد رضا گفت:
« مشکل دنیا که مشکل نیست. گرفتاری دنیا که گرفتاری نیست. مریضی دنیا که مریضی نیست. مریضی گناه خیلی سخت تر است. گرفتاری های سخت تری پیش رو داریم. »
« با حضرت عزرائیل دوستی برقرار کنیم، با او دوست باشیم و به او سلام بدهیم. »
پرسیدند: « چگونه می توان با حضرت عزرائیل دوستی کرد؟»
حاج محمد رضا گفت:
« همیشه به یاد او باشیم. »
« برای رسیدن به انسانیت واقعی چه باید کرد؟ »
حاج محمد رضا فرمود:
« راه رسیدن به انسانیت واقعی، راست گویی است که حق جویی را به دنبال دارد. نتیجه حق جویی هم بهبود است.»
« (انسان) باید حب دنیا را از دل بیرون کند تا از شک رها شود، آن گاه الهی می شود و به طرف خدا می رود. غیر از خدا یاری کننده ای نیست، پس باید به خدا پناه ببرد. »
« هر چه ما از او دور باشیم، آن هم دور است. و هر قدر که ما به او نزدیک باشیم، فرج هم به ما نزدیک است.»
« مگر نه این است که خداوند همه جا حاضر و ناظر است، حتی جهنم را می بیند و اهل جهنم را هم می بیند که عذاب می کشند، پس چرا آن ها را نمی بخشد؟ »
حاج محمد رضا پاسخ داد:
« آن هایی که در دنیا خدا را دیدند و صدای خدا را شنیدند و دست به دامان رحمت حق شدند، خدا هم آن ها را می بیند و از خدا جدا نمی شوند. اما آن هایی که در دنیا خدا را ندیدند و به صدای او گوش ندادند، در آخرت خدا با آن ها کاری ندارد و ( چنان است که گویا) آن ها را نمی بیند. »
« من چه ذکری بگویم تا موفق شوم؟ »
ایشان فرمددند:
یاد خدا همه اش ذکر است. اسم خدا همه اش ذکر است.
هر طور که باشد و هر جا که باشد، اگر یاد خدا باشی و خدا را فراموش نکنی، همه اش ذکر است. اگر همیشه به یاد خدا باشی، خدا هم دستت را می گیرد.
اگر کاری را بدون اجازه خدا انجام دهیم، کفران نعمت کرده ایم. هر آن که به یاد خدا نباشیم، کفرنعمت کرده ایم. اگر آنچه خدا گفته؛ بپذیریم، شکر کرده ایم. هر نفسی که می کشیم، اگر به یاد خدا باشیم، ذکر خدا خواهد بود.
« چه کنیم که مورد لطف خدا قرار بگیریم؟»
فرمود:
« ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام را در دل تقویت کنید، نمازتان را به موقع بخوانید، از مال حرام دوری کنید و از غیبت و تهمت پرهیز کنید. »
- اسلام، صاحب دارد!
« اسلام دارد از بین می رود!»
حاج محمد رضا فرمود:
« حواست به خودت باشد که تو عوض نشوی؛ تو از بین نروی! اسلام صاحب دارد. خدا خودش دین خود را نگه می دارد. »
- شیعه، گوهر ناب!
« چرا تعداد شیعیان در جهان این قدر کم است؟ »
گفت:
«ا گر همه علف ها طلا بود ارزشی نداشت. شیعه گوهر است و چون گوهر است، باید کمیاب باشد. »
- مشکل دنیا!
« من خیلی گرفتاری دارم. دعا کن از گرفتاری نجات پیدا کنم. »
حاج محمد رضا به او گفت:
« شما گرفتاری نداری. »
گفت: « چرا، خیلی مشکل دارم. »
حاج محمد رضا گفت:
« مشکل دنیا که مشکل نیست. گرفتاری دنیا که گرفتاری نیست. مریضی دنیا که مریضی نیست. مریضی گناه خیلی سخت تر است. گرفتاری های سخت تری پیش رو داریم. »
- یاد مرگ!
« با حضرت عزرائیل دوستی برقرار کنیم، با او دوست باشیم و به او سلام بدهیم. »
پرسیدند: « چگونه می توان با حضرت عزرائیل دوستی کرد؟»
حاج محمد رضا گفت:
« همیشه به یاد او باشیم. »
- راه رسیدن به انسانیت واقعی؟
« برای رسیدن به انسانیت واقعی چه باید کرد؟ »
حاج محمد رضا فرمود:
« راه رسیدن به انسانیت واقعی، راست گویی است که حق جویی را به دنبال دارد. نتیجه حق جویی هم بهبود است.»
- رهایی از شک؟
« (انسان) باید حب دنیا را از دل بیرون کند تا از شک رها شود، آن گاه الهی می شود و به طرف خدا می رود. غیر از خدا یاری کننده ای نیست، پس باید به خدا پناه ببرد. »
- فرج امام زمان(ع)
« هر چه ما از او دور باشیم، آن هم دور است. و هر قدر که ما به او نزدیک باشیم، فرج هم به ما نزدیک است.»
- نجات اهل جهنم!
« مگر نه این است که خداوند همه جا حاضر و ناظر است، حتی جهنم را می بیند و اهل جهنم را هم می بیند که عذاب می کشند، پس چرا آن ها را نمی بخشد؟ »
حاج محمد رضا پاسخ داد:
« آن هایی که در دنیا خدا را دیدند و صدای خدا را شنیدند و دست به دامان رحمت حق شدند، خدا هم آن ها را می بیند و از خدا جدا نمی شوند. اما آن هایی که در دنیا خدا را ندیدند و به صدای او گوش ندادند، در آخرت خدا با آن ها کاری ندارد و ( چنان است که گویا) آن ها را نمی بیند. »
- یاد خدا، چگونه؟
« من چه ذکری بگویم تا موفق شوم؟ »
ایشان فرمددند:
یاد خدا همه اش ذکر است. اسم خدا همه اش ذکر است.
هر طور که باشد و هر جا که باشد، اگر یاد خدا باشی و خدا را فراموش نکنی، همه اش ذکر است. اگر همیشه به یاد خدا باشی، خدا هم دستت را می گیرد.
اگر کاری را بدون اجازه خدا انجام دهیم، کفران نعمت کرده ایم. هر آن که به یاد خدا نباشیم، کفرنعمت کرده ایم. اگر آنچه خدا گفته؛ بپذیریم، شکر کرده ایم. هر نفسی که می کشیم، اگر به یاد خدا باشیم، ذکر خدا خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر