اگر نزد استادی درس خوانده بود همیشه از وی به نیکی یاد می کرد. وی مقداری از کتاب معالم الاصول یا کتاب دیگری را نزد آیت الله شیخ نجف علی فاضل استرآبادی فراگرفته بود، از این رو احترام ویژه ای برای ایشان قایل بود و همواره از ایشان به « جناب فاضل» یاد می نمود.
روزی که آیت الله شیخ نجف علی فاضل به دیدن مرحوم کوهستانی تشریف آورده بود هنگام خداحافظی یکی از حاضران اجازه خواست تا از آن دو بزرگوار عکس یادگاری بگیرد، مرحوم کوهستانی راضی نبود. آقای فاضل فرمود:
عیب ندارد بگذار عکس بگیرد.
معظم له با این که معمولاً اجازه نمی دادند از ایشان عکس بگیرند، ولی به احترام استادش پذیرفت و از آنان عکس گرفتند که هم اکنون آن عکس به یادگار مانده است.
آقاجان نه تنها نهایت احترام را به اساتید خود می گذاشت بلکه به فرزندان آنها نیز ارج می نهاد روزی که فرزند آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی به حضورش رسیده بود احترام زیادی به وی کرد و با کمال بزرگواری وتواضع او را عزیز داشت.
فرزند ایشان می گوید:
حرمت نهادن ایشان به اساتید خود در خانواده هم تأثیر گذاشته بود؛ گاه خانم محترمی به منزل ما می آمدند که دختر استادشان بود، لذا افراد خانواده نیز احترام خاصی به او می کردند .
روحیه تعهد و حق شناسی مرحوم آیت الله کوهستانی زمینه ای شده بود که ایشان در برابر اساتید خود احساس مسئولیت کرده و از زیادی حقوق بر عهده اش بترسد. در این باره می فرمودند :
« در مشهد استادی داشتیم که چندان در تدریس مسلط نبود . شریک بحث من گفت بهتر است استاد دیگری انتخاب کنیم.
در جوابش گفتم: همین درس را ادامه می دهیم در عوض بیش تر زحمت می کشیم، چرا که اگر استاد دیگر انتخاب کنیم او هم بر گردن ما حق پیدا می کند آن وقت حق دیگران بر گردن ما زیاد می شود و من دوست ندارم حقوق بر من زیاد شود بگذار حق کم تری بر عهده ما باشد، زیرا ممکن است از ادای حقوق خود برنیاییم. »
روزی که آیت الله شیخ نجف علی فاضل به دیدن مرحوم کوهستانی تشریف آورده بود هنگام خداحافظی یکی از حاضران اجازه خواست تا از آن دو بزرگوار عکس یادگاری بگیرد، مرحوم کوهستانی راضی نبود. آقای فاضل فرمود:
عیب ندارد بگذار عکس بگیرد.
معظم له با این که معمولاً اجازه نمی دادند از ایشان عکس بگیرند، ولی به احترام استادش پذیرفت و از آنان عکس گرفتند که هم اکنون آن عکس به یادگار مانده است.
آقاجان نه تنها نهایت احترام را به اساتید خود می گذاشت بلکه به فرزندان آنها نیز ارج می نهاد روزی که فرزند آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی به حضورش رسیده بود احترام زیادی به وی کرد و با کمال بزرگواری وتواضع او را عزیز داشت.
فرزند ایشان می گوید:
حرمت نهادن ایشان به اساتید خود در خانواده هم تأثیر گذاشته بود؛ گاه خانم محترمی به منزل ما می آمدند که دختر استادشان بود، لذا افراد خانواده نیز احترام خاصی به او می کردند .
روحیه تعهد و حق شناسی مرحوم آیت الله کوهستانی زمینه ای شده بود که ایشان در برابر اساتید خود احساس مسئولیت کرده و از زیادی حقوق بر عهده اش بترسد. در این باره می فرمودند :
« در مشهد استادی داشتیم که چندان در تدریس مسلط نبود . شریک بحث من گفت بهتر است استاد دیگری انتخاب کنیم.
در جوابش گفتم: همین درس را ادامه می دهیم در عوض بیش تر زحمت می کشیم، چرا که اگر استاد دیگر انتخاب کنیم او هم بر گردن ما حق پیدا می کند آن وقت حق دیگران بر گردن ما زیاد می شود و من دوست ندارم حقوق بر من زیاد شود بگذار حق کم تری بر عهده ما باشد، زیرا ممکن است از ادای حقوق خود برنیاییم. »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر