تدریس

آیت الله ستوده نقل میکنند:
مرحوم آیت الله بروجردی می فرمودند:
« در اصفهان که درس می رفتم در کنار آن، خود مشغول (تدریس) بودم. »
بعضی از فضلایی که از قم، به منظور شرکت در درس ایشان، به بروجرد رفته اند، نکته جالبی را نقل می کردند و آن این که مرحوم آیت الله بروجردی، هیچ گاه به خاطر بی توجهی شاگردان و یا عدم دقت کافی و یا کمی تعداد آنان، سطح درس را تنزل نمی دادند.
به تعبیر آنان، به نحوه ای درس می گفتند که گویی شرکت کنندگان درس ایشان، همه سید مرتضی و شیخ مفید و شیخ طوسی هستند. با کمال دقت در دلالت روایات، وجوه محتمله در آن، معارضات، سند آنها با تمام تفضیلات مربوط به آن. اشکالاتی که در مورد شده است و جواب مفصل آنها ... بحث می کردند، به طوری که درک همه مطالب و ضبط آن برای ما مشکل می نمود.

آیت الله اشتهاردی نقل می کنند:
آقا (آیت الله العظمی گلپایگانی) را دیدم که بعد از تدریس خودشان به سرعت، شبیه دویدن، از پله های وسط فیضیه و صحن کهنه بالا می روند.
کسی از علت شتاب و تند رفتن ایشان پرسید آقا فرمود:
« می خواهم به اول درس آقای بروجردی برسم ببینم چگونه وارد بحث می شوند. »