مرحوم آقا جان کوهستانی در پرداخت و تقسیم وجوهات شرعی بین طلاب و مستحقین آن بسیار سخت گیر بود و در مصرف سهم امام نهایت دقت و احتیاط را به خرج می داد؛
یعنی تا آن جا که به اموال شخصی او مربوط می شد سخاوتمند و دستی گشاده داشت و کسی را نا امید نمی کرد، اما در بیت المال و وجوهات شرعی از شیوه محتاطانه و مأیوس کننده پیروی می کرد و در پرداخت سهم دستی گشاده نداشت و گاه برای مصرف آن استخاره می نمود و همین روش احتیاط آمیز معظم له باعث شده بود که برخی از شاگردان به وی اعتراض می کردند،
اما ایشان بر مبنای فکری و فقهی خود عمل می کرد و در این خصوص اگر می دید طلبه ای خوب درس نمی خواند و موفقیتی در تحصیل علم ندارد و یا احساس می نمود که او نمی تواند در جامعه چندان ثمربخش باشد ـ اگر چه تهی دست و فقیر بود ـ از سهم امام علیه السلام به او نمی داد، بلکه از وجوهات دیگری مثل زکات و امثال آن وی را تأمین می کرد و به مصداق « اتقوا فراسه المؤمن فانه ینظر بنور الله» می فرمود:
« من در چهره بعضی ها اصلاً آثار خدمت و تبلیغ دین نمی بینم. »
و اگر احیاناً طلبه ای وضع مالی مناسبی داشت تا حد ممکن از سهم امام علیه السلام به او پرداخت نمی کرد.
یکی از شاگردان در این مورد می گوید: هرگاه مرحوم آقا جان تقسیمی برای طلاب داشت به من که می رسید، می فرمود:
« چون وضع پدرت خوب است، من از پول شخصی به تو قرض می دهم و بعد از پدرت می گیرم. »
یعنی تا آن جا که به اموال شخصی او مربوط می شد سخاوتمند و دستی گشاده داشت و کسی را نا امید نمی کرد، اما در بیت المال و وجوهات شرعی از شیوه محتاطانه و مأیوس کننده پیروی می کرد و در پرداخت سهم دستی گشاده نداشت و گاه برای مصرف آن استخاره می نمود و همین روش احتیاط آمیز معظم له باعث شده بود که برخی از شاگردان به وی اعتراض می کردند،
اما ایشان بر مبنای فکری و فقهی خود عمل می کرد و در این خصوص اگر می دید طلبه ای خوب درس نمی خواند و موفقیتی در تحصیل علم ندارد و یا احساس می نمود که او نمی تواند در جامعه چندان ثمربخش باشد ـ اگر چه تهی دست و فقیر بود ـ از سهم امام علیه السلام به او نمی داد، بلکه از وجوهات دیگری مثل زکات و امثال آن وی را تأمین می کرد و به مصداق « اتقوا فراسه المؤمن فانه ینظر بنور الله» می فرمود:
« من در چهره بعضی ها اصلاً آثار خدمت و تبلیغ دین نمی بینم. »
و اگر احیاناً طلبه ای وضع مالی مناسبی داشت تا حد ممکن از سهم امام علیه السلام به او پرداخت نمی کرد.
یکی از شاگردان در این مورد می گوید: هرگاه مرحوم آقا جان تقسیمی برای طلاب داشت به من که می رسید، می فرمود:
« چون وضع پدرت خوب است، من از پول شخصی به تو قرض می دهم و بعد از پدرت می گیرم. »
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر