ضریح شفابخش

ایشان می فرمود:
« در ایامی که در مشهد تحصیل می کردم درس و بحث را خوب می خواندم و بیان من هم خیلی خوب بود. مرا چشم زدند به طوری که زبانم بند آمد، رفتم به حرم مطهر و آن قدر زبان خود را به ضریح مالیدم تا خوب شدم. »