هدایت و تواضع

حفظ هویت روحانیت و احترام به این لباس مقدس، همیشه مورد توجه معظم له قرار داشته است. گاهی که صحبت از چنین مقوله هایی به میان می آمد، می فرمودند:
« هرگز به واسطه روحانی بودن، خود را نگرفتم. هر کس یک قدم به طرف روحانیت و دین می آمد، او را تحویل می گرفتم و باب دوستی را برای هدایت او می گشودم.
روزی در نراق مشغول تبلیغ بودم. دزدی پای منبر ما بود. از صحبت بنده خوشش آمد. پس از پایان منبر، جلو آمد و مرا دعوت کرد که ناهاری در منزلش بخورم. دعوت او را پذیرفتم. از این کار برخی ناراحت شدند، اما من با روی باز به خانه او رفتم و همین نشست و برخاست سبب شد که با لطف الهی توبه کرد و هدایت شد. »